Facebook

Samenstand van Jupiter en Saturnus / december 2020 Nee, deze foto heb ik niet zelf gemaakt. Dat deed mijn broer Jac. Sterren, hemellichamen, dat is zijn passie. Hij maakte daarvoor indrukwekkende sterrenkijkers en overige apparatuur. Heel boeiend allemaal. Je moet daarom eens op zijn site kijken: https://www.astrojac.nl/astrojac/ https://www.astrojac.nl/astrojac/node/147 Moet je echt een keer doen, is de moeite waard.

Goudhaantje (Regulus regulus) Het is momenteel niet druk in het bos, weinig vogels vind ik. Gelukkig ontbreekt dit kleintje niet. Wel een probleemgevalletje voor de fotograaf; ze zijn zo beweeglijk, je krijgt haast geen kans om ze goed vast te leggen.

Goudhaantje (Regulus regulus) Op deze foto is het huis van de goudhaan goed te zien. De groenblijvende naaldbomen daar woont ie namelijk, daar voelt ie zich thuis, daar vind ie in de regel zijn boterham. Klein en licht zijn ze. Wist je dat ongeveer 180 goudhaantjes evenveel wegen dan een pak suiker?

Verschuiving? Gisteren gewandeld in De Moeren. Weinig vogels gezien of gehoord. Wel veel wandelaars gezien; niet onlogisch gezien de coronabelemmeringen en het mooie weer van dat moment. Van een wandelaar hoorde ik dat er best wat mensen uit Breda aanwezig waren; in het Mastbos zou het te druk zijn? Zien we een verschuiving; minder vogels, meer wandelaars in onze natuur?

Vuurgoudhaantje (Regulus ignicapilla) Goed gezien, dit is geen vuurgoudhaantje. Het is het nog iets kleinere (ca. 8,5 t.o.v. ca. 10cm) neefje Regulus regulus ofwel het gewone goudhaantje. Het is me nog nooit gelukt om van het vuurgoudhaantje, met de mooie witte oogstreep, een foto te maken. Erger nog, ik heb dit vogeltje in Zundert nog nooit gezien. Ik neem aan dat dat aan mij ligt en dat het vuurgoudhaantje in de winter ook wel in Zundert present is? Wie kan me vertellen waar in Zundert ik dit vogeltje het best kan zoeken?

Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) Ze noemen deze meeuw ook wel kapmeeuw. Dat slaat op de zwartbruine kop die de vogel in zomerkleed laat zien. Nu in winterkleed zijn die zwartbruine veertjes weer vervangen door witte met alleen nog een zwart vlekje. Na twee jaar is deze meeuwensoort volwassen. Ze doen ook aan vogeltrek. Vooral de Noordelijke populaties trekken. De meer Zuidelijke zijn meer standvogel of zwerven. In Nederland komen 's winters veel Finse, Zweedse en Baltische kokmeeuwen voor. Die komen hier al vanaf de zomer aan. Een deel van de Scandinavische en Baltische vogels trekt door naar West-Afrika of overwintert in Groot-Brittannië. De voorjaarstrek loopt vanaf februari tot in april. Ze trekken zowel overdag als 's nachts, over land en over zee.

Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) Op de vorige foto liet de kapmeeuw zijn winterkleed zien, zonder kap. In de lente is het bezoek aan de kleermaker afgerond en wordt in het zomerkleed de bruine kap onmiskenbaar getoond.

Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) Mijn vorige foto's lieten de kokmeeuw in winter- en zomerkleed zien. Een nieuwe jas aan trekken gebeurt niet in een dag, daar gaan weken over heen. Dit is een foto gemaakt in maart, het kapkapsel is op dat moment al ver gereed gekomen.

Goudvink (Pyrrhula pyrrhula) Boven een aantal bramenstruiken zag ik even een vogel met een heel opvallende witte stuit vliegen. Die witte stuit viel echt op. Daarom de struiken met de kijker goed afgezocht en met succes. Er bleek een koppeltje goudvinken te zitten. Het fel gekleurde mannetje vind je sneller dan het bijna kleurloze vrouwtje. Ik kon nog een foto van het mooie mannetje maken, voor het vrouwtje was ik helaas niet snel genoeg. Ze zitten graag in bramenstruiken, die struiken hebben heel veel natuurwaarde. De goudvink komt buiten broedtijd wat ruimer voor dan in de zomer. Dat komt door zwerfgedrag van Nederlandse Goudvinken en de aankomst van trekkers en overwinteraars uit oostelijker en noordelijker landen. Van doortrek is het meest te merken in het najaar, tussen half oktober en half november. In sommige najaren vinden kleine invasies plaats. Hierbij zijn ook Noordse Goudvinken betrokken, een ondersoort die lastig herkenbaar is. Van voorjaarstrek wordt meestal weinig gemerkt, het meest nog in maart en begin april. Hopelijk was dit paartje een standvogel van hier.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Ondanks het miezerige weer moet gezocht worden naar eten. Misschien heeft de torenvalk bij regen het daar wel extra moeilijk mee. Normaal kunnen ze het urinespoor van muizen zien. Zou dat met regen ook nog lukken?

Sneeuwgors (Plectrophenax nivalis) Een paar jaar terug maakte ik deze foto op de Oesterdam. Toen waren daar nog geen kitesurfers te zien, nu zijn er geen sneeuwgorzen meer te zien vrees ik. Op waarneming.nl zag ik de laatste maanden daar geen melding meer. De aantallen in ons land schommelen per jaar maar echt veel zijn er nooit. Verreweg de meesten zitten dan op de Wadden, veel minder in Zeeland. In de beste jaren schat men het aantal in de winter in heel Nederland op maximaal ca. 3500.

Grote lijster (Turdus viscivorus) Meer een zoekplaatje dan een mooie foto. Maar wel een foto met een voorjaarssignaal. Afgelopen zondagmorgen was het prachtig weer, weinig wind, een zonnetje, niet al te koud. In de verte hoorde ik het lied van de grote lijster. Daarom de toppen van de bomen in de verte afgezocht. Deze vogel heeft in de regel hoog in een aantal bomen zangposten. En inderdaad, op grote afstand vond ik de zanger. Ik zag met de verrekijker zijn snavel beweging en pas even later hoorde ik het krachtige geluid, zo ver zat ie weg. De grote lijster is een hele vroeger zanger. Meestal zingt ie maar kort, alleen het eerste uur na licht worden en maar een maand of twee lang. Daarom, maak je nu een vroege wandeling, luister dan goed want de grote lijster is al actief geworden.

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) Een foto'tje van afgelopen zondag. Is de foto het tonen waard? Ikzelf vind het belangrijkste onderdeel hier niet het vogeltje. Nee, dat vind ik de mooi blauwe lucht. Vergelijk die lucht eens met de lucht die we de afgelopen tijd normaliter zien, vergelijk dat mistroostige grijs eens met dit blauw. Gelukkig gaf de laatste dag van januari weer hoop, de blauwe luchten komen er weer aan. Het blauw ging gepaard met een zonnetje en dat zonnetje gaf het vogeltjes de frisse kleuren terug. Meer staat er niet op de foto, zou less is more hier een beetje gelden?

Goudhaantje (Regulus regulus) Nee, hier wordt niet gezocht naar een holletje om 's nachts in te roesten of later in te gaan broeden. Immers, zo vaak zie je de goudhaan niet in een zware eik. Ze vertoeven in de regel hoog in een naaldboom. Daar voelen ze zicht het meeste thuis en bouwen ze in de zomer een kraamkamertje. In dit geval zal er wel sprake zijn geweest van veel honger zodat ook hier naar spinnetjes etcetera moest worden gezocht.

IJsvogel (Alcedo atthis) Niet toevallig vliegt het ijsvogeltje hier over het water van het beekje. Dat doen ze namelijk heel graag, snel over het water vliegen. Niet onlogisch, immers in dat water moeten ze hun visjes zien te vangen. Laten we hopen dat de vorst nog voldoende visplekjes voor de ijsvogeltjes open laat. Zal spannend voor hen worden deze week vrees ik.

IJsvogel (Alcedo atthis) Kou, vorst, ijs, met name dat laatste is misschien leuk voor de jeugd en schaatsliefhebbers maar is een dodelijk gevaar voor een van onze mooiste vogeltjes. Hopelijk vriest niet alles dicht en houden we na deze week nog een heleboel van deze juweeltjes over?!

Holenduif (Columba oenas) Ik heb helaas weinig bijzondere vogels in de tuin dit jaar. Zelfs nu niet met de sneeuw. Een beetje bijzonder is het koppeltje holenduiven dat een vaste bezoeker is van mijn voerplekje dicht bij de schuifpui. Het viel me op dat er een kleine en een grote duif rond liep. Ik lees nu dat het mannetje ca. 300 g weegt en het vrouwtje ca. 270 g. Het vrouwtje is dus goed zichtbaar kleiner. Sovon spreekt van ca. 50.000 broedpaartjes in ons land. In de winter verblijven er meer, tot ca. 200.000 schat Sovon.

Holenduif (Columba oenas) Ik heb helaas weinig bijzondere vogels in de tuin dit jaar. Zelfs nu niet met de sneeuw. Een beetje bijzonder is het koppeltje holenduiven dat een vaste bezoeker is van mijn voerplekje dicht bij de schuifpui. Het viel me op dat er een kleine en een grote duif rond liep. Ik lees nu dat het mannetje ca. 300 g weegt en het vrouwtje ca. 270 g. Het vrouwtje is dus goed zichtbaar kleiner. Sovon spreekt van ca. 50.000 broedpaartjes in ons land. In de winter verblijven er meer, tot ca. 200.000 schat Sovon.

Ardo-valk (Falco tinnunculus) Zo hoort het, een valk in de valkenkast daar hoog op het magazijn van de Ardo. Alleen, het is eigenlijk de verkeerde valk. Voor deze torenvalk staat iets verderop een speciale woning die voor haar bedoeld is. In dit stevige huis zou dan een slechtvalk moeten komen wonen maar of dat er van gaat komen is maar de vraag. Waarschijnlijk zit hier dit valkje alleen maar even van het zonnetje van vorige week te genieten.

Kramsvogel (Turdus pilaris) Tot wel een half miljoen kramsvogels bezoeken ons land in de winter. Frappant is dat deze vogel rond de jaren tachtig ook wel broedde in ons land, tot ca. 1000 paartjes, vooral in Limburg. Daarna kwam er de klad in en worden er zo goed als geen nesten meer gevonden.

Witgat (Tringa ochropus) Een foto gemaakt in de Biesbosch. Daar kun je hem zeker aantreffen ofschoon ze maar in klein aantal in de winter hier te vinden zijn. Maar ook hier in Zundert komen ze wel eens langs. Goed opletten dan op de kenmerken want zo gemakkelijk is ie niet te onderscheiden van enkele andere steltlopers.

Witgat (Tringa ochropus) De vorige witgat fotografeerde ik in de Biesbosch, dit witgatje echter in Zundert. Meer precies eind maart op de Klein Zunderste Heide in het vroege ochtendlicht. Dat restantje natuur ligt opzij van de Prof. van der Hoevenstraat. Slechts een klein voetbalveldje groot en in grote problemen door het lage waterpeil. Een kwestie van niet lang en kwijt zijn we het vrees ik.

Witgat (Tringa ochropus) Nog een keertje een witgatje. Nu op zijn mooist, in zomerkleed, in Zeeland.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Aan de kleuren kun je zien dat ik hier al vroeg op pad was. Niet vaak tref je deze rover op straat aan. Door de verschillende houdingen van de kop kun je goed de positionering van de ogen zien. Die ogen staan vergaand recht naar voren gericht maar minder dan bij een uil of zelfs een buizerd meen ik? De focus is gericht op prooidieren recht voor hem, het is een mannetje, maar toch wil ie de omgeving achter hem ook nog wat in de gaten houden.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Aan de kleuren kun je zien dat ik hier al vroeg op pad was. Niet vaak tref je deze rover op straat aan. Door de verschillende houdingen van de kop kun je goed de positionering van de ogen zien. Die ogen staan vergaand recht naar voren gericht maar minder dan bij een uil of zelfs een buizerd meen ik? De focus is gericht op prooidieren recht voor hem, het is een mannetje, maar toch wil ie de omgeving achter hem ook nog wat in de gaten houden.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Aan de kleuren kun je zien dat ik hier al vroeg op pad was. Niet vaak tref je deze rover op straat aan. Door de verschillende houdingen van de kop kun je goed de positionering van de ogen zien. Die ogen staan vergaand recht naar voren gericht maar minder dan bij een uil of zelfs een buizerd meen ik? De focus is gericht op prooidieren recht voor hem, het is een mannetje, maar toch wil ie de omgeving achter hem ook nog wat in de gaten houden.

Witbuikrotgans (Branta bernicla hrota) Afgelopen woensdag bleven in Tholen de wolken tot op de grond reiken. Weinig contrast in de foto's derhalve. Maar genoeg om in een grote groep rotganzen een bijzonder exemplaar waar te nemen. Let op die ene met een veel wittere buik dan de rest. Hij gedroeg zich wat bazig in de groep vond ik, hier is ie ook alert terwijl de rest gewoon door graast. Het is een aparte ondersoot. Er bestaan er waarschijnlijk maar amper 10.000 van wereldwijd. Als wintergast doen er in de regel enkele tientallen ons land aan. De Witbuikrotganzen houden zich bijna unaniem op langs de kust, met een voorkeur voor het Waddengebied, de Hollandse kust en het Deltagebied. Het zwaartepunt van de verspreiding ligt bij vrijwel alle influxen in de Kop van Noord-Holland en de westelijke Waddenzee.

Witbuikrotgans (Branta bernicla hrota) Afgelopen woensdag bleven in Tholen de wolken tot op de grond reiken. Weinig contrast in de foto's derhalve. Maar genoeg om in een grote groep rotganzen een bijzonder exemplaar waar te nemen. Let op die ene met een veel wittere buik dan de rest. Hij gedroeg zich wat bazig in de groep vond ik, hier is ie ook alert terwijl de rest gewoon door graast. Het is een aparte ondersoot. Er bestaan er waarschijnlijk maar amper 10.000 van wereldwijd. Als wintergast doen er in de regel enkele tientallen ons land aan. De Witbuikrotganzen houden zich bijna unaniem op langs de kust, met een voorkeur voor het Waddengebied, de Hollandse kust en het Deltagebied. Het zwaartepunt van de verspreiding ligt bij vrijwel alle influxen in de Kop van Noord-Holland en de westelijke Waddenzee.

Rotgans (Branta bernicla) Mijn vorige upload liet een vrij zeldzame witbuikrotgans zien, dit hier is de algemene soort die wel zwartbuikrotgans wordt genoemd. In Zeeland kunnen in goede jaren tot wel 20.000 van deze rotganzen overwinteren. Deze liep met twee andere rond bij de Bergse Sluis in de Oesterdam. Of ze met vele 's winters komen hangt in hun broedgebied mede af van hoe het daar met de lemmingen gaat. Kennelijk eten die hetzelfde als deze ganzen?

Zwarte Rotgans (Branta bernicla nigricans) Vorige week fotografeerde ik, en liet ik zien, de gewone ofwel zwartbuikrotgans (Branta bernicla) en de heel schaarse witbuikrotgans (Branta bernicla hrota). Voor de volledigheid laat ik nu de echt zeldzame derde soort zien, de zwarte rotgans (Branta bernicla nigricans). Daarmee zijn alle rotganzen die in Nederland te zien zijn op. Die zwarte fotografeerde ik vorig jaar bij Haamstede. Op waarneming.nl leer ik dat de vogel daar dit jaar zich ook weer heeft laten zien. Dat gebeurt wel meer, dat ze een aantal jaren naar vaste plaatsen terug komen. Op de foto staat zo'n zwarte helemaal achteraan, ongeveer in het midden. Let op het echte wit in de flanken, de erg donkere overgang bij buik en hals, en niet te vergeten de veel grotere witte nekstrepen.

Ross` Gans (Anser rossii) Vorige week trof ik in Zeeland, in Reimerswaal dicht bij het Markizaatsmeer, een heel bijzondere vogel aan. Een exoot, een zeldzame dwaalgast. Namelijk deze kleine witte gans met zwarte handpennen, de Ross' gans. Eerst dacht ik dat het een sneeuwgans was maar die is groter en heeft zwart aan de snavel. Deze Ross'gans leeft in Noord-Canada en overwintert in het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Zo'n vogel in Nederland kan een ontsnapt exemplaar uit een verzameling zijn maar deze heeft geen ringen en is erg schuw en is zo waarschijnlijk een echt wild exemplaar. De laatste jaren zijn in Nederland nog enkele andere waarnemingen van deze vogel gemeld.

Ross` Gans (Anser rossii) Vorige week trof ik in Zeeland, in Reimerswaal dicht bij het Markizaatsmeer, een heel bijzondere vogel aan. Een exoot, een zeldzame dwaalgast. Namelijk deze kleine witte gans met zwarte handpennen, de Ross' gans. Eerst dacht ik dat het een sneeuwgans was maar die is groter en heeft zwart aan de snavel. Deze Ross'gans leeft in Noord-Canada en overwintert in het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Zo'n vogel in Nederland kan een ontsnapt exemplaar uit een verzameling zijn maar deze heeft geen ringen en is erg schuw en is zo waarschijnlijk een echt wild exemplaar. De laatste jaren zijn in Nederland nog enkele andere waarnemingen van deze vogel gemeld.

Ross` Gans (Anser rossii) Vorige week trof ik in Zeeland, in Reimerswaal dicht bij het Markizaatsmeer, een heel bijzondere vogel aan. Een exoot, een zeldzame dwaalgast. Namelijk deze kleine witte gans met zwarte handpennen, de Ross' gans. Eerst dacht ik dat het een sneeuwgans was maar die is groter en heeft zwart aan de snavel. Deze Ross'gans leeft in Noord-Canada en overwintert in het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Zo'n vogel in Nederland kan een ontsnapt exemplaar uit een verzameling zijn maar deze heeft geen ringen en is erg schuw en is zo waarschijnlijk een echt wild exemplaar. De laatste jaren zijn in Nederland nog enkele andere waarnemingen van deze vogel gemeld.

Ross` Gans (Anser rossii) Vorige week trof ik in Zeeland, in Reimerswaal dicht bij het Markizaatsmeer, een heel bijzondere vogel aan. Een exoot, een zeldzame dwaalgast. Namelijk deze kleine witte gans met zwarte handpennen, de Ross' gans. Eerst dacht ik dat het een sneeuwgans was maar die is groter en heeft zwart aan de snavel. Deze Ross'gans leeft in Noord-Canada en overwintert in het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Zo'n vogel in Nederland kan een ontsnapt exemplaar uit een verzameling zijn maar deze heeft geen ringen en is erg schuw en is zo waarschijnlijk een echt wild exemplaar. De laatste jaren zijn in Nederland nog enkele andere waarnemingen van deze vogel gemeld.

Ross` Gans (Anser rossii) Vorige week trof ik in Zeeland, in Reimerswaal dicht bij het Markizaatsmeer, een heel bijzondere vogel aan. Een exoot, een zeldzame dwaalgast. Namelijk deze kleine witte gans met zwarte handpennen, de Ross' gans. Eerst dacht ik dat het een sneeuwgans was maar die is groter en heeft zwart aan de snavel. Deze Ross'gans leeft in Noord-Canada en overwintert in het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Zo'n vogel in Nederland kan een ontsnapt exemplaar uit een verzameling zijn maar deze heeft geen ringen en is erg schuw en is zo waarschijnlijk een echt wild exemplaar. De laatste jaren zijn in Nederland nog enkele andere waarnemingen van deze vogel gemeld.

Ross` Gans (Anser rossii) Vorige week trof ik in Zeeland, in Reimerswaal dicht bij het Markizaatsmeer, een heel bijzondere vogel aan. Een exoot, een zeldzame dwaalgast. Namelijk deze kleine witte gans met zwarte handpennen, de Ross' gans. Eerst dacht ik dat het een sneeuwgans was maar die is groter en heeft zwart aan de snavel. Deze Ross'gans leeft in Noord-Canada en overwintert in het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Zo'n vogel in Nederland kan een ontsnapt exemplaar uit een verzameling zijn maar deze heeft geen ringen en is erg schuw en is zo waarschijnlijk een echt wild exemplaar. De laatste jaren zijn in Nederland nog enkele andere waarnemingen van deze vogel gemeld.

Ross` Gans (Anser rossii) Vorige week trof ik in Zeeland, in Reimerswaal dicht bij het Markizaatsmeer, een heel bijzondere vogel aan. Een exoot, een zeldzame dwaalgast. Namelijk deze kleine witte gans met zwarte handpennen, de Ross' gans. Eerst dacht ik dat het een sneeuwgans was maar die is groter en heeft zwart aan de snavel. Deze Ross'gans leeft in Noord-Canada en overwintert in het zuiden van de VS en Noord-Mexico. Zo'n vogel in Nederland kan een ontsnapt exemplaar uit een verzameling zijn maar deze heeft geen ringen en is erg schuw en is zo waarschijnlijk een echt wild exemplaar. De laatste jaren zijn in Nederland nog enkele andere waarnemingen van deze vogel gemeld.

Sneeuwgans (Anser caerulescens) Vorige week liet ik de Ross'gans zien, nu de sneeuwgans. Deze keer de sneeuwgans, gespot in Yerseke en in de Biesbosch. De sneeuwgans is wel tot 40% groter en heeft zwart aan zijn snavel maar voor de rest is ie gelijkend. De sneeuwgans lijkt wel wat meer grof. Mooi vind ik die snavel niet met dat zwart aan de randen maar de snavel zal wel heel goed gras kunnen afsnijden. In ons land kunnen in de winter tot enkele tientallen sneeuwganzen zich ophouden. Die hebben vrijwel allemaal een oorsprong uit watervogelcollecties maar er komt ook wel eens een echt wilde vogels uit Noord-Amerika als dwaalgast op bezoek.

Sneeuwgans (Anser caerulescens) Vorige week liet ik de Ross'gans zien, nu de sneeuwgans. Deze keer de sneeuwgans, gespot in Yerseke en in de Biesbosch. De sneeuwgans is wel tot 40% groter en heeft zwart aan zijn snavel maar voor de rest is ie gelijkend. De sneeuwgans lijkt wel wat meer grof. Mooi vind ik die snavel niet met dat zwart aan de randen maar de snavel zal wel heel goed gras kunnen afsnijden. In ons land kunnen in de winter tot enkele tientallen sneeuwganzen zich ophouden. Die hebben vrijwel allemaal een oorsprong uit watervogelcollecties maar er komt ook wel eens een echt wilde vogels uit Noord-Amerika als dwaalgast op bezoek.

Sneeuwgans (Anser caerulescens) Vorige week liet ik de Ross'gans zien, nu de sneeuwgans. Deze keer de sneeuwgans, gespot in Yerseke en in de Biesbosch. De sneeuwgans is wel tot 40% groter en heeft zwart aan zijn snavel maar voor de rest is ie gelijkend. De sneeuwgans lijkt wel wat meer grof. Mooi vind ik die snavel niet met dat zwart aan de randen maar de snavel zal wel heel goed gras kunnen afsnijden. In ons land kunnen in de winter tot enkele tientallen sneeuwganzen zich ophouden. Die hebben vrijwel allemaal een oorsprong uit watervogelcollecties maar er komt ook wel eens een echt wilde vogels uit Noord-Amerika als dwaalgast op bezoek.

Sneeuwgans (Anser caerulescens) Vorige week liet ik de Ross'gans zien, nu de sneeuwgans. Deze keer de sneeuwgans, gespot in Yerseke en in de Biesbosch. De sneeuwgans is wel tot 40% groter en heeft zwart aan zijn snavel maar voor de rest is ie gelijkend. De sneeuwgans lijkt wel wat meer grof. Mooi vind ik die snavel niet met dat zwart aan de randen maar de snavel zal wel heel goed gras kunnen afsnijden. In ons land kunnen in de winter tot enkele tientallen sneeuwganzen zich ophouden. Die hebben vrijwel allemaal een oorsprong uit watervogelcollecties maar er komt ook wel eens een echt wilde vogels uit Noord-Amerika als dwaalgast op bezoek.

Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) Met regelmaat komt in de tuin deze mooie specht op bezoek. En ja, ook spechten lusten vogelpindakaas. Nu de pot eenmaal gevonden is zal ie wel wat rapper leeg zijn.

Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) Met regelmaat komt in de tuin deze mooie specht op bezoek. En ja, ook spechten lusten vogelpindakaas. Nu de pot eenmaal gevonden is zal ie wel wat rapper leeg zijn.

Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) Met regelmaat komt in de tuin deze mooie specht op bezoek. En ja, ook spechten lusten vogelpindakaas. Nu de pot eenmaal gevonden is zal ie wel wat rapper leeg zijn.

Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) Met regelmaat komt in de tuin deze mooie specht op bezoek. En ja, ook spechten lusten vogelpindakaas. Nu de pot eenmaal gevonden is zal ie wel wat rapper leeg zijn.

Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) Heel blij ben ik met mijn eerste waarneming hier in Zundert van dit mooie vogeltje. Mede dankzij een tip van Frans en gericht zoeken kon ik enkele foto's maken van deze Regulus met duidelijke witte oogstreep. Voor mij een nieuwe aanvulling voor mijn vogelfotoverzameling. Je ziet hem niet vaak, niet gemakkelijk. We zitten hier op het grensgebied van zijn voorkomen. Bos met den en struweel heeft ie nodig. In de polder zul je de soort niet snel vinden. Je moet denken aan ca. 4000 broedpaartjes in geheel Nederland. Ze zijn klein, slechts iets groter dan het goudhaantje.

Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) Omdat het zo'n mooi vogeltje is nog enkele foto's ervan. Ik denk dat dit een mannetje is omdat er wat roze boven de snavel te zien is?

Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) Omdat het zo'n mooi vogeltje is nog enkele foto's ervan. Ik denk dat dit een mannetje is omdat er wat roze boven de snavel te zien is?

Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) Omdat het zo'n mooi vogeltje is nog enkele foto's ervan. Ik denk dat dit een mannetje is omdat er wat roze boven de snavel te zien is?

Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) Omdat het zo'n mooi vogeltje is nog enkele foto's ervan. Ik denk dat dit een mannetje is omdat er wat roze boven de snavel te zien is?

Berkensap (Betula) Vorige week kwam ik in een bos twee berken tegen waarbij kennelijk de sapstroom werd afgetapt. Nooit eerder gezien. Had geen idee waarom dit werd gedaan.

Wulp (Numenius arquata) Nee, dit is zeker geen steenloper. Eerder een weide- en heideloper. Maar hier bij de Oesterdam, bij hoog water, wil deze wulp graag wat rondzoeken tussen de basaltblokken in de hoop nog een zeevrucht te kunnen scoren. Zijn erg lange kromme snavel is daarvoor een prima tool.

Steenloper (Arenaria interpres) Op mijn vorige foto liep een wulp over basaltstenen. Niet de echte leefplek van de wulp. Bij deze steltloper is dat anders, die leeft echt op en tussen de stenen aan de kust. Zijn naam maakt dat ook duidelijk. In het engels noemen ze hem 'Ruddy Turnstone', ook daarin een 'stone'. Zo in het winterkleed is deze steenloper niet de mooiste, in zomerkleed vind ik ze veel mooier. Mocht je aan de Noordzee zijn, bij een kust met stenen, goed kijken want je ziet hem daar vast.

Steenloper (Arenaria interpres) Gisteren liet ik de steenloper in winterkleed zien. Deze foto is gemaakt in augustus, in zomerkleed dus. Zijn ze zo niet veel mooier? Ik vind van wel. Niet alleen de vogel maar ook de stenen laten meer kleur, meer leven zien in de warmere dagen met meer zonlicht.

Steenloper (Arenaria interpres) Liefst draait de steenloper aan de kustlijn steentjes om in de hoop daaronder een hapje te vinden. Maar als deze steltloper op het strand iets interessants ziet liggen dan gaat ie ook daar op onderzoek uit. Hier staat ie in zomerkleed beteuterd te kijken bij de gevonden mossel. Te laat, iemand anders is er al vandoor met het inwendige proteïne bommetje.

Bruinvis (Phocoena phocoena) Ik was gisteren bij de Oosterschelde en heb daar een tweetal bruinvissen zien zwemmen. Kon er ook foto's van maken. De bruinvis is de meest voorkomende walvissoort in de Noordzee. Het is dus geen vis maar een zoogdier uit de onderorde der tandwalvissen. Het dier heeft een lengte van maximaal 1,80 m en een gewicht van maximaal 60 kilogram.

Bruinvis (Phocoena phocoena) Ik was gisteren bij de Oosterschelde en heb daar een tweetal bruinvissen zien zwemmen. Kon er ook foto's van maken. De bruinvis is de meest voorkomende walvissoort in de Noordzee. Het is dus geen vis maar een zoogdier uit de onderorde der tandwalvissen. Het dier heeft een lengte van maximaal 1,80 m en een gewicht van maximaal 60 kilogram.

Bruinvis (Phocoena phocoena) Ik was gisteren bij de Oosterschelde en heb daar een tweetal bruinvissen zien zwemmen. Kon er ook foto's van maken. De bruinvis is de meest voorkomende walvissoort in de Noordzee. Het is dus geen vis maar een zoogdier uit de onderorde der tandwalvissen. Het dier heeft een lengte van maximaal 1,80 m en een gewicht van maximaal 60 kilogram.

Kraanvogel (Grus grus) Net voorbij de Brouwersdam, bij Visschershoek, vond ik afgelopen woensdag deze kraanvogel. In zijn eentje. Waarschijnlijk een tweedejaars juveniel. De foto's zijn niet best maar dat krijg je als de afstand zoals hier 175 meter is en dat bij zonnig weer met volop warmtetrillingen. Kraanvogels zijn alleseters. Wanneer ze in hun broedgebied of in hun winterverblijf zijn, eten ze voornamelijk dierlijk voedsel zoals grote insecten, wormen en amfibieën. Hier op doortrek in akkerbouwgebieden eten ze maïskorrels, granen en aardappelen die op de velden zijn blijven liggen en soms eikels.

Kraanvogel (Grus grus) Net voorbij de Brouwersdam, bij Visschershoek, vond ik afgelopen woensdag deze kraanvogel. In zijn eentje. Waarschijnlijk een tweedejaars juveniel. De foto's zijn niet best maar dat krijg je als de afstand zoals hier 175 meter is en dat bij zonnig weer met volop warmtetrillingen. Kraanvogels zijn alleseters. Wanneer ze in hun broedgebied of in hun winterverblijf zijn, eten ze voornamelijk dierlijk voedsel zoals grote insecten, wormen en amfibieën. Hier op doortrek in akkerbouwgebieden eten ze maïskorrels, granen en aardappelen die op de velden zijn blijven liggen en soms eikels.

Kuifduiker (Podiceps auritus) Afgelopen woensdag foerageerde voor de Brouwersdam in de Noordzee een kuifduiker die al vergaand in zomerkleed was. Ze hebben heel kenmerkend een wit puntje aan de snavel en in het rode oog een wit irisringetje; hier op de foto nog een klein beetje te zien. De gele kuif wordt dikker en minder gespreid gedragen dan door de geoorde fuut. Daar lijkt ie wel op, het is ook een lid van de futenfamilie. Eerder, in februari, fotografeerde ik hier al eens de kuifduiker in winterkleed. Wat een verschil is dat met het mooie zomerkleed.

Kuifduiker (Podiceps auritus) Afgelopen woensdag foerageerde voor de Brouwersdam in de Noordzee een kuifduiker die al vergaand in zomerkleed was. Ze hebben heel kenmerkend een wit puntje aan de snavel en in het rode oog een wit irisringetje; hier op de foto nog een klein beetje te zien. De gele kuif wordt dikker en minder gespreid gedragen dan door de geoorde fuut. Daar lijkt ie wel op, het is ook een lid van de futenfamilie. Eerder, in februari, fotografeerde ik hier al eens de kuifduiker in winterkleed. Wat een verschil is dat met het mooie zomerkleed.

Kuifduiker (Podiceps auritus) Afgelopen woensdag foerageerde voor de Brouwersdam in de Noordzee een kuifduiker die al vergaand in zomerkleed was. Ze hebben heel kenmerkend een wit puntje aan de snavel en in het rode oog een wit irisringetje; hier op de foto nog een klein beetje te zien. De gele kuif wordt dikker en minder gespreid gedragen dan door de geoorde fuut. Daar lijkt ie wel op, het is ook een lid van de futenfamilie. Eerder, in februari, fotografeerde ik hier al eens de kuifduiker in winterkleed. Wat een verschil is dat met het mooie zomerkleed.

Kuifduiker (Podiceps auritus) Afgelopen woensdag foerageerde voor de Brouwersdam in de Noordzee een kuifduiker die al vergaand in zomerkleed was. Ze hebben heel kenmerkend een wit puntje aan de snavel en in het rode oog een wit irisringetje; hier op de foto nog een klein beetje te zien. De gele kuif wordt dikker en minder gespreid gedragen dan door de geoorde fuut. Daar lijkt ie wel op, het is ook een lid van de futenfamilie. Eerder, in februari, fotografeerde ik hier al eens de kuifduiker in winterkleed. Wat een verschil is dat met het mooie zomerkleed.

Kuifmees (Lophophanes cristatus) Er zijn alweer heel wat nestjes gebouwd dit voorjaar. Sovon schat dat er ca. 15.000 kuifmeesnestjes worden gebouwd in Nederland. Als ik had moeten raden had ik voor een hoger aantal gegaan. Hopelijk is deze bouwvakker niet voor niks bezig en worden in hun huisje meerdere kuifjes groot gebracht. Niet alleen dat kuifje doet hem eenvoudig herkennen maar ook zijn liedje is niet zo moeilijk te herkennen.

Kuifmees (Lophophanes cristatus) Er zijn alweer heel wat nestjes gebouwd dit voorjaar. Sovon schat dat er ca. 15.000 kuifmeesnestjes worden gebouwd in Nederland. Als ik had moeten raden had ik voor een hoger aantal gegaan. Hopelijk is deze bouwvakker niet voor niks bezig en worden in hun huisje meerdere kuifjes groot gebracht. Niet alleen dat kuifje doet hem eenvoudig herkennen maar ook zijn liedje is niet zo moeilijk te herkennen.

Rietgors (Emberiza schoeniclus) Welke gors woont in het riet? Inderdaad, de rietgors. En wie wil er eigenlijk niet in de vogelwereld gezien worden, het mannetje of het vrouwtje? Inderdaad, het vrouwtje. Zo tussen het riet valt deze dame dan ook niet best op, de kleuren gaan vergaand op in die van het riet. Dat onderscheid tussen man en vrouw is niet altijd zo duidelijk als bij de rietgors. Immers, bij best veel vogels is er nauwelijks verschil op te merken.

Rietgors (Emberiza schoeniclus) Eerder liet ik het onopvallende vrouwtje zien. Hier een voor- en achteraanzicht van het mannetje. Meneer is best makkelijk te herkennen. Niet omdat ie veel kleuren toont, toch is ie heel herkenbaar met zijn zwarte, bruine en grijze tinten. Bovendien is zijn zang best gemakkelijk te leren herkennen. Een eenvoudig goed herkenbaar riedeltje.

Rietgors (Emberiza schoeniclus) Eerder liet ik het onopvallende vrouwtje zien. Hier een voor- en achteraanzicht van het mannetje. Meneer is best makkelijk te herkennen. Niet omdat ie veel kleuren toont, toch is ie heel herkenbaar met zijn zwarte, bruine en grijze tinten. Bovendien is zijn zang best gemakkelijk te leren herkennen. Een eenvoudig goed herkenbaar riedeltje.

Haas (Lepus europaeus) Ik was deze week een keer best vroeg in De Moeren. Verschillende hazen vertoefden nog in de weilanden. Een wandelaar vertrouwen ze niet helemaal en ze zochten weer dekking. Enkele rustig huppelend maar deze op de foto koos in vliegende vaart het hazenpad.

Blauwborst (Luscinia svecica) Nu de blaadjes nog aan de struiken gevormd moeten worden is de kans om de blauwborst waar te nemen een stuk groter dan over enkele weken tussen al dat groen. Ze verraden zich vaak door hun liedje. Aan wilgenstruiken in een sompige bodem hebben ze geen hekel. Fijn dat het goed met dit vogeltje gaat. Ten opzichte van 1990 zijn er nu viermaal meer broedgevallen in ons landje.

Blauwborst (Luscinia svecica) Nu de blaadjes nog aan de struiken gevormd moeten worden is de kans om de blauwborst waar te nemen een stuk groter dan over enkele weken tussen al dat groen. Ze verraden zich vaak door hun liedje. Aan wilgenstruiken in een sompige bodem hebben ze geen hekel. Fijn dat het goed met dit vogeltje gaat. Ten opzichte van 1990 zijn er nu viermaal meer broedgevallen in ons landje.

Rode Wouw (Milvus milvus) Een foto voor de vogelliefhebber, niet zo zeer voor de fotoliefhebber. Want best bijzonder is de foto wel denk ik. Gisteren zag ik op grote afstand boven de Eldertstraat een roofvogel vliegen. Gauw met de kijker in beeld genomen. Verdorie, een gevorkte staart, wouw een wouw! Gauw mijn camera op de vogel gericht en een aantal kliks gemaakt. In het camerabeeld zag ik dat er nog een vogel bij de wouw vloog. De wouw werd duidelijk weg gepest. Eigenlijk wel jammer, vliegt er een keer een wouw boven Zundert en dan wordt ie weg gejaagd door een kievit. De pc gaf onmiskenbaar uitsluitsel, het was een rode wouw. Een prachtige best grote roofvogel die slechts heel schaars in Nederland te zien is. In april is het grootste aantal op trek, dus dat kan op zich wel kloppen.

Vos (Vulpes vulpes) Toen ik afgelopen dinsdag het grenspadje in De Matjens op liep meende ik in de rietkraag een hert, nee, een hond te zien. Aarzelend werd een eerste stap gezet in de natte rietkraag. Dat beviel niet echt, toch wat te nat naar de zin denk ik en het mooie dier kwam weer op de kant staan. De pels duidelijk flink nat. Toen werd ik snel gezien. Ik had al door gekregen dat het een vos was. De vos had geen zin een een praatje en besloot toen alsnog in de natte rietkraag te verdwijnen. Mooi dat dier, toch heb ik er een dubbel gevoel bij. Gaat de vos nu ook al in het echt natte riet op eierenjacht? Is daar de kiekendief en andere vogels mee geholpen?

Vos (Vulpes vulpes) Toen ik afgelopen dinsdag het grenspadje in De Matjens op liep meende ik in de rietkraag een hert, nee, een hond te zien. Aarzelend werd een eerste stap gezet in de natte rietkraag. Dat beviel niet echt, toch wat te nat naar de zin denk ik en het mooie dier kwam weer op de kant staan. De pels duidelijk flink nat. Toen werd ik snel gezien. Ik had al door gekregen dat het een vos was. De vos had geen zin een een praatje en besloot toen alsnog in de natte rietkraag te verdwijnen. Mooi dat dier, toch heb ik er een dubbel gevoel bij. Gaat de vos nu ook al in het echt natte riet op eierenjacht? Is daar de kiekendief en andere vogels mee geholpen?

Heggenmus (Prunella modularis) Al een paar dagen zie ik in de tuin een jonge heggenmus rond huppelen. Half april al, is dat vroeg of is dat vroeg? Dat eitje moet half maart al gelegd zijn toch? De oudervogel is er niet helemaal gerust op dat gehuppel en lokt junior onder de struiken met wat vogelpindakaas aan de snavel. Door het deurraam heen kon ik ze op de sensor zetten.

Heggenmus (Prunella modularis) Al een paar dagen zie ik in de tuin een jonge heggenmus rond huppelen. Half april al, is dat vroeg of is dat vroeg? Dat eitje moet half maart al gelegd zijn toch? De oudervogel is er niet helemaal gerust op dat gehuppel en lokt junior onder de struiken met wat vogelpindakaas aan de snavel. Door het deurraam heen kon ik ze op de sensor zetten.

Kemphaan (Calidris pugnax) Vorige week spotte ik op de weilanden bij De Matjens een klein groepje kemphanen. Te herkennen aan de grove geschubte tekening, de verschillende kleuren, het relatief kleine kopje. Daar bij De Matjens laten ze zich wel eens meer zien, maar nooit grote aantallen. Broeden doen ze in onze provincie niet, alleen enkele in het hoge noorden van ons land. De aantallen in de trektijd zijn flink afgenomen, waarschijnlijk omdat steeds meer routes door Oost-Europa worden gekozen. In ons land trekken nog slechts ca. 10.000 kemphanen door wordt ingeschat.

Boerenzwaluw (Hirundo rustica) Luchtacrobaten zijn het deze boerenzwaluwen, onze mooiste zwaluw vind ik. De staart is bijzonder, erg lange staartpennen, witte vlekken erin. Die staart zal wel broodnodig zijn voor de grote wendbaarheid die ze hebben. De aantallen zijn in het laatste kwart van de twintigste eeuw afgenomen als gevolg van modernisering van bedrijven. Ook door aangescherpte hygiënemaatregelen, waardoor in stallen vliegende zwaluwen geweerd worden. En door intensivering van grondgebruik resulterend in voedselgebrek. De toenemende populariteit van het houden van hobbypaarden op het platteland is weer gunstig voor de soort.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Iedereen zal hem wel herkennen de blauwe reiger denk ik. Best gewoon toch een reiger. Zo gewoon dat niet meer wordt gezien wat voor mooie vogel het feitelijk is. Groot ook! Een echte hollandse vogel. Gelukkig gaat het best goed met de soort ofschoon de laatste jaren enige verdringing door de grote zilverreiger plaats vind. Ik las bij Sovon dat de broedpopulatie in ons land op ca. 12.000 paartjes wordt geschat. Als dat getal groter was geweest had ik dat ook geloofd.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Iedereen zal hem wel herkennen de blauwe reiger denk ik. Best gewoon toch een reiger. Zo gewoon dat niet meer wordt gezien wat voor mooie vogel het feitelijk is. Groot ook! Een echte hollandse vogel. Gelukkig gaat het best goed met de soort ofschoon de laatste jaren enige verdringing door de grote zilverreiger plaats vind. Ik las bij Sovon dat de broedpopulatie in ons land op ca. 12.000 paartjes wordt geschat. Als dat getal groter was geweest had ik dat ook geloofd.

Heel grote watervogel Ik liep vanmiddag bij de Mortelbeek. Op heel grote afstand, in de richting van België, zag ik een Chinook met iets vliegen. Op de foto is dat iets goed te herkennen, een bluswaterzak. Thuis las ik bij BNDeStem: Grote brand in Belgisch natuurgebied net over de grens bij Zundert, Chinooks van Gilze-Rijen ingezet. Er is vrijdagochtend een grote brand uitgebroken op het militair domein en natuurgebied Groot Schietveld in Brecht, net over de grens bij Zundert. De Belgische brandweer is massaal uitgerukt en zet blushelikopters in. Ook twee Chinook helikopters en een klein team van vliegbasis Gilze-Rijen zijn ingezet in België.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Een gaaf vliegmachien vind ik de blauwe reiger. De grote vleugels gaan met trage krachtige slagen op en neer. Ik weet het moment nog wanneer ik voor het eerst verteld kreeg dat die grote vogel hoog in de lucht een reiger was. Ik zal een jaar of dertien zijn geweest. Er werd zo een kiem gelegd voor mijn vogelinteresse.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Een gaaf vliegmachien vind ik de blauwe reiger. De grote vleugels gaan met trage krachtige slagen op en neer. Ik weet het moment nog wanneer ik voor het eerst verteld kreeg dat die grote vogel hoog in de lucht een reiger was. Ik zal een jaar of dertien zijn geweest. Er werd zo een kiem gelegd voor mijn vogelinteresse.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Een gaaf vliegmachien vind ik de blauwe reiger. De grote vleugels gaan met trage krachtige slagen op en neer. Ik weet het moment nog wanneer ik voor het eerst verteld kreeg dat die grote vogel hoog in de lucht een reiger was. Ik zal een jaar of dertien zijn geweest. Er werd zo een kiem gelegd voor mijn vogelinteresse.

Waterschildpad (Emydidae) Op flinke afstand zag ik iets in het water zitten, op een boomstammetje. Gauw mijn camera erop gericht en tot mijn grote verbazing bleek het een schildpad te zijn die zich zat op te warmen in het ochtendzonnetje. Hier klopt iets niet, moest ik denken, die verwacht je niet aan te treffen in een natuurgebied hier in Zundert, foute boel dus. Op de foto meen ik een best grote geelbuikschildpad te zien, dat moet een uitgezet exemplaar zijn, een onbedoelde exoot. Zodra ik een pas dichterbij zette was ie verdwenen, heb hem ook niet meer terug gezien. Ze schijnen best schuw te zijn. Deze waterschildpadden hebben het in de winter erg zwaar. Sommige kunnen de winter de baas, de meeste leggen dan echter vrij snel het loodje. De sterke uitzondering zou wel derig jaar kunnen worden.

Kuifeend (Aythya fuligula) Of het nu De Krochten is, De Mortelbeek of de Aa of Weerijs, overal tref je wel paartjes van deze leuke duikeendjes aan. Uitgegroeid zijn ze ongeveer 45 cm groot. Het mannetje mooier dan het vrouwtje. De gele oogjes vallen erg op. Ze hebben krachtige poten waarmee het beter zwemmen dan lopen is. Ze duiken naar voedsel zoals slakjes, algen, schelpdiertjes en waterplanten waarbij ze niet kieskeurig zijn. De sterke en vrij scherpgerande snavel, met een flinke verharde punt aan het eind, draagt bij aan de stroomlijn onder water maar maakt het bovendien gemakkelijker om snel voedsel te kunnen oppikken of afbijten.

Kuifeend (Aythya fuligula) Of het nu De Krochten is, De Mortelbeek of de Aa of Weerijs, overal tref je wel paartjes van deze leuke duikeendjes aan. Uitgegroeid zijn ze ongeveer 45 cm groot. Het mannetje mooier dan het vrouwtje. De gele oogjes vallen erg op. Ze hebben krachtige poten waarmee het beter zwemmen dan lopen is. Ze duiken naar voedsel zoals slakjes, algen, schelpdiertjes en waterplanten waarbij ze niet kieskeurig zijn. De sterke en vrij scherpgerande snavel, met een flinke verharde punt aan het eind, draagt bij aan de stroomlijn onder water maar maakt het bovendien gemakkelijker om snel voedsel te kunnen oppikken of afbijten.

Kuifeend (Aythya fuligula) Eenden hebben kleine maar krachtige vleugels. Als het moet, bijvoorbeeld op een klein plasje of in een moeras, dan kunnen ze met die vleugels loodrecht opvliegen, als een helicopter. Is er echter ruimte, zoals hier in de Aa of Weerijs, dan gebruiken ze graag een opstartbaan, dat spaart energie. Ze rennen zich dan als het ware uit het water. Hun krachtige poten geven hun een voorwaartse snelheid waarna opstijgen gemakkelijker wordt. Ze rennen zelfs nog even als ze al los zijn van het water. Ze rennen zo hard dat ze al vliegen eer al het opgeworpen water is terug gevallen.

Kuifeend (Aythya fuligula) Eenden hebben kleine maar krachtige vleugels. Als het moet, bijvoorbeeld op een klein plasje of in een moeras, dan kunnen ze met die vleugels loodrecht opvliegen, als een helicopter. Is er echter ruimte, zoals hier in de Aa of Weerijs, dan gebruiken ze graag een opstartbaan, dat spaart energie. Ze rennen zich dan als het ware uit het water. Hun krachtige poten geven hun een voorwaartse snelheid waarna opstijgen gemakkelijker wordt. Ze rennen zelfs nog even als ze al los zijn van het water. Ze rennen zo hard dat ze al vliegen eer al het opgeworpen water is terug gevallen.

Boerenzwaluw (Hirundo rustica) Wil je iets uitdagends doen, ga dan zwaluwen in de vlucht fotograferen. Dat valt bepaald niet mee. Ze vliegen snel en onvoorspelbaar plots alle kanten op. Lukt een keer een foto dan is dat vaak wel de moeite, het zijn immers zulke sierlijke vogels. Het gaat gelukkig weer wat beter met de boerenzwaluw, na een dip in de jaren negentig neemt de populatie in Nederland weer wat toe.

Boerenzwaluw (Hirundo rustica) Een zwaluw die naar je toe vliegt is nog moeilijker scherp te krijgen dan eentje die voor je langs vliegt. De bijzondere staart van deze boerenzwaluw is hier ver gespreid, de vogel heeft daarmee alweer een scherpe bocht ingezet. Ze moeten goede ogen hebben want ze jagen op zicht op in de regel kleine vliegende insecten, en dat met die grote snelheden.

Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca) Lucht als achtergrond is niet altijd mooi voor een foto. Is de hemel echter mooi blauw zoals hier dan komt dat nog niet zo verkeerd uit. De donkere tinten van boom en vogel komen daarbij mooi uit. Daarom hier de vliegenvanger eens wat kleiner in beeld gebracht zodat veel omgeving over blijft. Het gaat nog niet zo verkeerd met de bonte vliegenvanger. Ongeveer 20.000 nestjes, steeds in nestkastjes, denkt men aan te kunnen treffen in ons land. En dat bijna uitsluitend op de zandgronden, in tuin, park of bos. Half april arriveren ze en eind augustus zijn ze weer gevlogen. Ze zijn heel trouw aan eerdere broedplekken, wel handig om ze te kunnen vinden.

Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca) Hier staat niet de scene maar de vliegenvanger centraal. Best wat details zijn zo te zien van deze zangvogel, deze zomergast. Je kunt in de trektijd mannetjes zien die veel zwarter van tint zijn, op zich mooier. Maar die zwarte types zijn in de regel op doorreis naar Scandinavië, die broeden niet in ons kikkerlandje.

Grote gele kwikstaart (Motacilla cinerea) De grote gele kwikstaart broedt vroeg in het jaar. Ik vond deze kleine juveniele grote gele kwikstaart dan ook al vroeg in mei. De kleuter zit heel stil naar mij te kijken vanaf een heel oude stalen constructiebalk onder een bruggetje. Niet toevallig, deze soort broedt heel graag onder bruggen, altijd dicht bij water.

Grote gele kwikstaart (Motacilla cinerea) Hier een oudervogel druk in de weer om de kleintjes groot te krijgen. De snavel vol met insecten, vol met kostbare eiwitten. Met name die dierlijke eiwitten zijn voor jonge vogels van vitaal belang.

Holenduif (Columba oenas) Als het licht en de kleuren mee zitten pakt een plaatje van een zo gewone duif als deze holenduif nog niet zo verkeerd uit meen ik. Zo in een oude beuk voelt deze duif zich best wel thuis, het is ook een beetje een bosduif. Bij mij in de tuin komt dagelijks nog steeds een paartje wat strooivoer scoren maar deze biotoop past toch wel beter.

Zomertortel (Streptopelia turtur) Joepie, er zijn weer enkele zomertortels geland in Zundert. Dat landen doen ze graag in de toppen van een dode boom. Dat vergt enkele nauwkeurige vleugelslagen. Ik begrijp dat in Frankrijk er nog steeds op gejaagd mag worden, ronduit belachelijk!

Zomertortel (Streptopelia turtur) Eenmaal geland ziet het er zo uit. Onze mooiste duif denk ik. Hopelijk wordt dit jaar ook succesvol gebroed. Dat is ook wel nodig want de laatste 12 jaar was er een significante afnamen van meer dan 5 %. De soort is zeker gehalveerd in de laatste 15 jaar.

Grote bonte specht (Dendrocopus major) Ook in een donker bos heb je licht nodig voor een foto. Niet veel als de lichtstralen door de takken maar op de juiste plaats willen vallen. En natuurlijk moet de specht even mee werken zoals hier het geval was.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Als je eind april begin mei hier in het buitengebied hebt gewandeld, zul je vast wel enkele gele kwikstaarten gezien hebben. Die trekken dan namelijk in best groot aantal door. Denk aan ca. 50.000 paartjes over heel Nederland en dat dan vooral in de kleigebieden. De vogel hier, eten zoekend op een akker die de boer aan het bewerken was, is volgens mij een eerstejaars vrouwtje. Zo bruin als hier heb ik niet vaak gezien, je zou bijna denken dat het een ondersoort is. Die zijn er namelijk verschillende.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Als je eind april begin mei hier in het buitengebied hebt gewandeld, zul je vast wel enkele gele kwikstaarten gezien hebben. Die trekken dan namelijk in best groot aantal door. Denk aan ca. 50.000 paartjes over heel Nederland en dat dan vooral in de kleigebieden. De vogel hier, eten zoekend op een akker die de boer aan het bewerken was, is volgens mij een eerstejaars vrouwtje. Zo bruin als hier heb ik niet vaak gezien, je zou bijna denken dat het een ondersoort is. Die zijn er namelijk verschillende.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Als je eind april begin mei hier in het buitengebied hebt gewandeld, zul je vast wel enkele gele kwikstaarten gezien hebben. Die trekken dan namelijk in best groot aantal door. Denk aan ca. 50.000 paartjes over heel Nederland en dat dan vooral in de kleigebieden. De vogel hier, eten zoekend op een akker die de boer aan het bewerken was, is volgens mij een eerstejaars vrouwtje. Zo bruin als hier heb ik niet vaak gezien, je zou bijna denken dat het een ondersoort is. Die zijn er namelijk verschillende.

Bosuil (Strix aluco) Je zult hem niet vaak aantreffen op de woonboulevard de bosuil. Zo vaak zijn ze namelijk niet op pad voor nieuwe huisraad. Eenmaal een goed huis gevonden dan zijn ze daar vaak lang tevreden mee. Zo woont deze bosuil al meerdere jaren in een comfortabel gat in deze heel oude versleten beuk. Ik hoop dat ie dat nog vele jaren volhoudt. Men denkt dat er ca. 5000 bosuilfamiliewoningen zijn in Nederland. Zelf dacht ik aan een hoger aantal omdat we ze hier vaak horen.

Bosuil (Strix aluco) Je zult hem niet vaak aantreffen op de woonboulevard de bosuil. Zo vaak zijn ze namelijk niet op pad voor nieuwe huisraad. Eenmaal een goed huis gevonden dan zijn ze daar vaak lang tevreden mee. Zo woont deze bosuil al meerdere jaren in een comfortabel gat in deze heel oude versleten beuk. Ik hoop dat ie dat nog vele jaren volhoudt. Men denkt dat er ca. 5000 bosuilfamiliewoningen zijn in Nederland. Zelf dacht ik aan een hoger aantal omdat we ze hier vaak horen.

Boompieper (Anthus trivialis) De boompieper lijkt veel op de graspieper maar de boompieper is contrastrijker en heeft een kortere achternagel. Bovendien doet ie zijn naam eer aan en zit vaak in een boom van waaruit hij dan typische vluchtjes maakt met een soort parachutelandinkje. Ze zingen vaak, ook kenmerkend. Met een lange sluitertijd van 1/60 seconde zoals hier, is mooi te zien dat, net als bij ons, alleen de ondersnavel, de onderkaak, beweegt bij het praten c.q. zingen.

Boompieper (Anthus trivialis) Hier de boompieper beter in beeld. De vrij stevige snavel is goed te zien. Zo ook dat de achternagel niet extreem lang is zoals bij de graspieper. Ik vind de boompieper over het algemeen ook wat geler dan die graspieper die je vooral op weipalen zult aantreffen.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Deze foto laat ik zien omdat hier iets niet klopt. We zien een hitsig stelletje van een van ons meest gewaardeerde zangvogeltjes. Het stel kreeg als soortnaam mee 'zwartkop'. Maar ik zie een zwarte en een bruine kruin. Het mannetje zwart maar het vrouwtje bruin. Er zal binnenkort wel een proces worden aangespannen met als eis aanpassing van de naam.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Het zwarte en bruine kruintje wat beter in beeld hier. Niet toevallig dat de snavel onder het zwarte petje niet stil staat en die onder het bruine petje wel. De mannetjes zijn namelijk fanatieke zangers terwijl de vrouwtjes zich steeds stil houden.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Het zwarte en bruine kruintje wat beter in beeld hier. Niet toevallig dat de snavel onder het zwarte petje niet stil staat en die onder het bruine petje wel. De mannetjes zijn namelijk fanatieke zangers terwijl de vrouwtjes zich steeds stil houden.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Dit mannetje was druk bezig een vrouwtje het hof te maken. Daardoor was ie wat minder gefocused op mij en kwam hij even best dicht bij mij zitten. Natuurlijk had ie me wel in de gaten en na enkele luide strofen was ie weer verderop gevolgen. Gelukkig had in mijn spullen paraat voor een geslaagd plaatje.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Omdat ie lekker even dichtbij kwam zitten, op een meter of vier, zijn alle details van zijn verenkleed te zien. Kenmerkend ook zijn de korte harde stoppeltjes onder het oog. Dat hebben alle vogels. Zal wel voor bescherming van het oog zijn? Misschien moeten die stoppeltjes botsingen met takjes kunnen weerstaan? Ik zie ook nog wat spinrag zitten.

Zwarte kraai (Corvus corone) Twee weken terug liep ik uit bij een kraaiennest. Gemaakt in een vork van een boomstam. Het viel op omdat er een viertal kleuters in de boom zaten die opmerkelijk stil waren en gewoon bleven zitten. Te groot geworden om allemaal in het nest te passen waren het maar takkelingen geworden. De zwarte kraai broedt vanaf eind maart tot juni en heeft één legsel van meestal zo'n 4 eieren. De eieren zijn circa 40 × 34 mm groot, glanzend blauwgroen met donkere vlekken. De broedduur is ca. 17-22 dagen. De jongen zitten ca. 30-36 dagen op of bij het nest en na het uitvliegen krijgen de jongen nog zo'n 5 weken voedsel van de ouders. Deze kraai is geen koloniebroeder, zoekt het als paartje alleen uit. Oude kraaiennesten zijn van belang voor roofvogels en uilen die zelf geen nest bouwen, als boomvalk en ransuil.

Zwarte kraai (Corvus corone) Twee weken terug liep ik uit bij een kraaiennest. Gemaakt in een vork van een boomstam. Het viel op omdat er een viertal kleuters in de boom zaten die opmerkelijk stil waren en gewoon bleven zitten. Te groot geworden om allemaal in het nest te passen waren het maar takkelingen geworden. De zwarte kraai broedt vanaf eind maart tot juni en heeft één legsel van meestal zo'n 4 eieren. De eieren zijn circa 40 × 34 mm groot, glanzend blauwgroen met donkere vlekken. De broedduur is ca. 17-22 dagen. De jongen zitten ca. 30-36 dagen op of bij het nest en na het uitvliegen krijgen de jongen nog zo'n 5 weken voedsel van de ouders. Deze kraai is geen koloniebroeder, zoekt het als paartje alleen uit. Oude kraaiennesten zijn van belang voor roofvogels en uilen die zelf geen nest bouwen, als boomvalk en ransuil.

Zwarte kraai (Corvus corone) Twee weken terug liep ik uit bij een kraaiennest. Gemaakt in een vork van een boomstam. Het viel op omdat er een viertal kleuters in de boom zaten die opmerkelijk stil waren en gewoon bleven zitten. Te groot geworden om allemaal in het nest te passen waren het maar takkelingen geworden. De zwarte kraai broedt vanaf eind maart tot juni en heeft één legsel van meestal zo'n 4 eieren. De eieren zijn circa 40 × 34 mm groot, glanzend blauwgroen met donkere vlekken. De broedduur is ca. 17-22 dagen. De jongen zitten ca. 30-36 dagen op of bij het nest en na het uitvliegen krijgen de jongen nog zo'n 5 weken voedsel van de ouders. Deze kraai is geen koloniebroeder, zoekt het als paartje alleen uit. Oude kraaiennesten zijn van belang voor roofvogels en uilen die zelf geen nest bouwen, als boomvalk en ransuil.

Zwarte kraai (Corvus corone) Twee weken terug liep ik uit bij een kraaiennest. Gemaakt in een vork van een boomstam. Het viel op omdat er een viertal kleuters in de boom zaten die opmerkelijk stil waren en gewoon bleven zitten. Te groot geworden om allemaal in het nest te passen waren het maar takkelingen geworden. De zwarte kraai broedt vanaf eind maart tot juni en heeft één legsel van meestal zo'n 4 eieren. De eieren zijn circa 40 × 34 mm groot, glanzend blauwgroen met donkere vlekken. De broedduur is ca. 17-22 dagen. De jongen zitten ca. 30-36 dagen op of bij het nest en na het uitvliegen krijgen de jongen nog zo'n 5 weken voedsel van de ouders. Deze kraai is geen koloniebroeder, zoekt het als paartje alleen uit. Oude kraaiennesten zijn van belang voor roofvogels en uilen die zelf geen nest bouwen, als boomvalk en ransuil.

Ree En toen had ze me door. Oren gespitst, neusgaten ver open, en weg.

Grote lijster (Turdus viscivorus) Overduidelijk een lijster. Maar let op, het is niet de veel voorkomende zanglijster. Die is veel bruiner, kleiner, staat minder rechtop en heeft andere vlekken op borst en buik, zingt ook anders. Nee, dit is de grote lijster. Heel kenmerkend zijn ook de wat bruine vlekken bij de schouder. Het gaat niet zo best met deze lijster, zo vaak zie hem niet meer helaas.

Groene kikker (Pelophylax) Louis Armstrong was er jaloers op. Wat als hij ook dergelijke elastische wangen zou hebben gehad zoals de kikker. Wat een mooie muziek zou dat opgeleverd hebben? Maar geen nood, het gekwaak van de kikker is al mooi genoeg. Vooral 's morgens vroeg als meerdere kikkers tegen elkaar op gaan kwaken. Flink hard gaat dat. Eerst worden de luchtzakken tot bijna ploffen toe gevuld en dan plots die lucht langs de kwaakorganen weer uitgestoten.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Mooi weer, mooie lucht, mooie reiger, mooie setting. Deze reiger zocht het hoogste punt op om eens goed rond te kijken.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Mijn vorige foto toonde de blauwe reiger. Die naam begrijp ik. Immers, die reiger vertoont blauwe en grijze tinten. Maar hier klopt de naam niet best vind ik. Immers, de zilverreiger vertoont geen enkele kleur in het verenkleed, alles is spierwit. Een verklaring kan zijn dat zilver eigenlijk ook geen enkele kleur vertoont. Een frappante vogel is deze grote zilverreiger. In die zin dat de vogel voor 1990 zich niet liet zien in ons land. Tegenwoordig zie hem echter best vaak. Vanaf 2000 neemt het aantal met meer dan 5% per jaar toe. Bij opvliegen wordt best snel de lange hals tegen de borst opgevouwen.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Mijn vorige foto toonde de blauwe reiger. Die naam begrijp ik. Immers, die reiger vertoont blauwe en grijze tinten. Maar hier klopt de naam niet best vind ik. Immers, de zilverreiger vertoont geen enkele kleur in het verenkleed, alles is spierwit. Een verklaring kan zijn dat zilver eigenlijk ook geen enkele kleur vertoont. Een frappante vogel is deze grote zilverreiger. In die zin dat de vogel voor 1990 zich niet liet zien in ons land. Tegenwoordig zie hem echter best vaak. Vanaf 2000 neemt het aantal met meer dan 5% per jaar toe. Bij opvliegen wordt best snel de lange hals tegen de borst opgevouwen.

Purperreiger (Ardea purpurea) De grote zilverreiger mag dan geen enkele kleur vertonen, de purperreiger toont het tegendeel. Volop kleuren te zien in het verenkleed. Het zwarte streepje van snavelbasis richting oorstreek vind ik grappig; geeft dat de vogel een soort glimlach mee? Het moet een hoop energie schelen die hals en kop zo tegen de schouder gedrukt. Dat moet toch een stuk makkelijker zijn dan zo'n lange nek steeds in de vlucht gestrekt te moeten houden? Ik fotografeerde deze mooie reiger op de laatste dag van mei dit jaar in het mooie natuurgebied Zouweboezem.

Purperreiger (Ardea purpurea) De grote zilverreiger mag dan geen enkele kleur vertonen, de purperreiger toont het tegendeel. Volop kleuren te zien in het verenkleed. Het zwarte streepje van snavelbasis richting oorstreek vind ik grappig; geeft dat de vogel een soort glimlach mee? Het moet een hoop energie schelen die hals en kop zo tegen de schouder gedrukt. Dat moet toch een stuk makkelijker zijn dan zo'n lange nek steeds in de vlucht gestrekt te moeten houden? Ik fotografeerde deze mooie reiger op de laatste dag van mei dit jaar in het mooie natuurgebied Zouweboezem.

Buizerd (Buteo buteo) Met een gerust hart kan ik deze foto's van een buizerdnest, best hoog in de vork van een forse boom, laten zien omdat ik weet dat ondertussen alle kuikens gezond groot zijn geworden en zijn uitgevlogen. Helaas worden nog wel eens nesten vernield door jachtfans. Hier ging alles goed en kon ik over de weken heen een aantal foto's maken. Steeds van grote afstand en dan moet je geluk hebben dat de kuikens goed te zien zijn. Als eerste enkele foto's na de eerste week na uitkomen van de eieren, een drietal in dit geval. De volgende dagen volgen nog foto's van de opvolgende weken.

Buizerd (Buteo buteo) Met een gerust hart kan ik deze foto's van een buizerdnest, best hoog in de vork van een forse boom, laten zien omdat ik weet dat ondertussen alle kuikens gezond groot zijn geworden en zijn uitgevlogen. Helaas worden nog wel eens nesten vernield door jachtfans. Hier ging alles goed en kon ik over de weken heen een aantal foto's maken. Steeds van grote afstand en dan moet je geluk hebben dat de kuikens goed te zien zijn. Als eerste enkele foto's na de eerste week na uitkomen van de eieren, een drietal in dit geval. De volgende dagen volgen nog foto's van de opvolgende weken.

Buizerd (Buteo buteo) Met een gerust hart kan ik deze foto's van een buizerdnest, best hoog in de vork van een forse boom, laten zien omdat ik weet dat ondertussen alle kuikens gezond groot zijn geworden en zijn uitgevlogen. Helaas worden nog wel eens nesten vernield door jachtfans. Hier ging alles goed en kon ik over de weken heen een aantal foto's maken. Steeds van grote afstand en dan moet je geluk hebben dat de kuikens goed te zien zijn. Als eerste enkele foto's na de eerste week na uitkomen van de eieren, een drietal in dit geval. De volgende dagen volgen nog foto's van de opvolgende weken.

Buizerd (Buteo buteo) Het is hard werken voor beide ouders om die drie gulzige kuikens groot te brengen. Gelukkig waren dit jaar voldoende muizen beschikbaar in de directe omgeving. Je zou maar zo laag op de voedselladder staan als een muis, ben je mooi vaak de pineut. Leuk voor de buizerd, dramatisch voor de muis.

Buizerd (Buteo buteo) Het is hard werken voor beide ouders om die drie gulzige kuikens groot te brengen. Gelukkig waren dit jaar voldoende muizen beschikbaar in de directe omgeving. Je zou maar zo laag op de voedselladder staan als een muis, ben je mooi vaak de pineut. Leuk voor de buizerd, dramatisch voor de muis.

Buizerd (Buteo buteo) Na twee weken. Ze groeien hard. Kennelijk muizen genoeg. De eerste veren zijn in aanbouw. Af en toe al een kleine strekoefening.

Buizerd (Buteo buteo) Na twee weken. Ze groeien hard. Kennelijk muizen genoeg. De eerste veren zijn in aanbouw. Af en toe al een kleine strekoefening.

Buizerd (Buteo buteo) Na twee weken. Ze groeien hard. Kennelijk muizen genoeg. De eerste veren zijn in aanbouw. Af en toe al een kleine strekoefening.

Buizerd (Buteo buteo) En weer een week ouder, nu zeker drie weken oud. Het groeit als kool.

Buizerd (Buteo buteo) En weer een week later. Nu zeker vier weken oud. En natuurlijk hebben ze me gezien want voor hen telt afstand bijna niet. Hun ogen zijn immers veeel beter dan mijn 500 mm lens.

Buizerd (Buteo buteo) Met deze foto's eindig ik de buizerdserie. De drie zijn nu zeker vijf weken oud, goed gevoed, bijna klaar om het nest te verlaten. Wat fijn dat het een succesverhaal werd. Wat groeit dat allemaal goed. Niet alleen de kuikens maar ook de bladeren aan de struiken en bomen. Best moeilijk om nog een goed piepgaatje voor een foto te kunnen vinden.

Buizerd (Buteo buteo) Met deze foto's eindig ik de buizerdserie. De drie zijn nu zeker vijf weken oud, goed gevoed, bijna klaar om het nest te verlaten. Wat fijn dat het een succesverhaal werd. Wat groeit dat allemaal goed. Niet alleen de kuikens maar ook de bladeren aan de struiken en bomen. Best moeilijk om nog een goed piepgaatje voor een foto te kunnen vinden.

Grutto (Limosa limosa) Leuk zo'n grutto. Maar zeker zo leuk zijn die kleurige weilanden vol bloemen. Wat zijn die weken eind mei begin juni toch mooi, op voorwaarde dat de grond lekker vochtig is. Het Zuid-Hollands Landschap heeft dat hier goed voor elkaar in het natuurgebied De Zouweboezem. Daar is een wandeling zeer de moeite waard. Zeker ook voor de vogelliefhebber want er zijn enkele speciale soorten te vinden.

Witvleugelstern (Chlidonias leucopterus) Natuurgebied de Zouweboezem staat bekend om de purperreiger en zwarte stern die daar te zien is. Maar dit jaar is er een nog meer bijzondere gast aanwezig. Te weten deze witvleugelstern. Echt een prachtige vogel. Het zijn snelle kriskras vliegers en best moeilijk goed te fotograferen. Bij vogelbescherming las ik: De witvleugelstern is een Oost-Europese en West-Siberische soort. Hij is sterk aan de zwarte stern verwant en broedt in wat drogere gebieden dan deze. Een schaarse doortrekker in zowel voor- als najaar. Heeft in 2007, 2014 en 2015 met maximaal zeven paar in Nederland gebroed. Overwintert in Tropisch Afrika, niet aan de kust, zoals de zwarte stern, maar aan zoet water.

Witvleugelstern (Chlidonias leucopterus) Omdat ze zo zeldzaam hier zijn en omdat ze zo sierlijk zijn nog enkele foto's van deze stern.

Witvleugelstern (Chlidonias leucopterus) Omdat ze zo zeldzaam hier zijn en omdat ze zo sierlijk zijn nog enkele foto's van deze stern.

Witvleugelstern (Chlidonias leucopterus) Omdat ze zo zeldzaam hier zijn en omdat ze zo sierlijk zijn nog enkele foto's van deze stern.

Witvleugelstern (Chlidonias leucopterus) Het Zuid-Hollands Landschap doet goed zijn best daar in de Zouweboezem daar bij Ameide. Ze onderhouden en beschermen de vlotjes waarop de sternen broeden. Ze zijn ook afgezet met gaas. Dat is o.a. nodig om te voorkomen dat bijvoorbeeld waterhoen of meerkoet er met de eieren van door kunnen gaan. Heel bijzonder dat een witvleugelstern tot broeden is gekomen hier. Hopelijk wordt het een succes waardoor de kans op terug komen volgend jaar groter wordt.

Grauwe vliegenvanger (Muscicapa striata) Ik mocht langs komen bij een familie met een groot natuurhart en een prachtige tuin c.q. erf. Volop bloemen, heggen en struiken. Volop vogels en insecten. Geen toeval dat daar een paartje grauwe vliegenvangers een gezinnetje had gesticht. Het gaat slecht met deze mooie soort. Vanaf 1980 tot 2010 ging zeker 50% van de populatie verloren. De laatste tien jaar blijven de aantallen een beetje gelijk.

Grauwe vliegenvanger (Muscicapa striata) Er zijn meerdere vliegenvangers maar deze grauwe is de enige uit het geslacht Muscicapa die in Europa voor komt. Echte zomergasten zijn het die pas vrij laat in onze zomer arriveren. Ze broeden best graag in de buurt van mensen. Zijn ook niet zo schuw, zijn niet de moeilijkste om te fotograferen omdat ze bovendien vaak vaste aanvliegpatroontjes hebben. Deze ouder is bijna klaar met het eerste succesvolle legsel van vier kleuters. Eind juli kunnen ze bezig zijn met de verzorging van een tweede broedsels of vervolglegsels. Ben benieuwd of dat hier ook zal gebeuren.

Grauwe vliegenvanger (Muscicapa striata) In een open schuur waar vaak mensen werkzaamheden uitvoeren werden met succes vier jongen groot gebracht. Op een oud versleten zwaluwnest werd met gras en stro een nestje gebouwd. Duidelijk te zien is dat de jonkies goed doorvoed zijn. Als je normaal doet dan gaat het voeren gewoon door als je aanwezig bent. Twee dagen na nemen van de foto's zijn de jonkies uitgevlogen.

Grauwe vliegenvanger (Muscicapa striata) In een open schuur waar vaak mensen werkzaamheden uitvoeren werden met succes vier jongen groot gebracht. Op een oud versleten zwaluwnest werd met gras en stro een nestje gebouwd. Duidelijk te zien is dat de jonkies goed doorvoed zijn. Als je normaal doet dan gaat het voeren gewoon door als je aanwezig bent. Twee dagen na nemen van de foto's zijn de jonkies uitgevlogen.

Kokardezaagbek (Lophodytes cucullatus) Dit jaar was in de Zouweboezem naast de witvleugelstern nog een heel bijzondere soort aanwezig. De dwaalgast kokardezaagbek was namelijk daar aanwezig in juni. Je kunt de zaagtandjes aan de bek herkennen. De kokardezaagbek, ook wel kuifzaagbek genoemd, is een Noord-Amerikaanse soort. Zij leven van vis, die wordt gevangen door vanaf het wateroppervlak onder water te duiken. De kokardezaagbek is een trekvogel maar de soort wordt ook wel gehouden in gevangenschap. Het zou een ontsnapt exemplaar kunnen zijn, is echter ongeringd en zo kan een wilde herkomst niet geheel worden uitgesloten.

Kokardezaagbek (Lophodytes cucullatus) Dit jaar was in de Zouweboezem naast de witvleugelstern nog een heel bijzondere soort aanwezig. De dwaalgast kokardezaagbek was namelijk daar aanwezig in juni. Je kunt de zaagtandjes aan de bek herkennen. De kokardezaagbek, ook wel kuifzaagbek genoemd, is een Noord-Amerikaanse soort. Zij leven van vis, die wordt gevangen door vanaf het wateroppervlak onder water te duiken. De kokardezaagbek is een trekvogel maar de soort wordt ook wel gehouden in gevangenschap. Het zou een ontsnapt exemplaar kunnen zijn, is echter ongeringd en zo kan een wilde herkomst niet geheel worden uitgesloten.

Kokardezaagbek (Lophodytes cucullatus) Dit jaar was in de Zouweboezem naast de witvleugelstern nog een heel bijzondere soort aanwezig. De dwaalgast kokardezaagbek was namelijk daar aanwezig in juni. Je kunt de zaagtandjes aan de bek herkennen. De kokardezaagbek, ook wel kuifzaagbek genoemd, is een Noord-Amerikaanse soort. Zij leven van vis, die wordt gevangen door vanaf het wateroppervlak onder water te duiken. De kokardezaagbek is een trekvogel maar de soort wordt ook wel gehouden in gevangenschap. Het zou een ontsnapt exemplaar kunnen zijn, is echter ongeringd en zo kan een wilde herkomst niet geheel worden uitgesloten.

Gaai (Garrulus glandarius) Lokaal werd ie vroeger 'Hannebroek' genoemd en landelijke 'Vlaamse gaai'. Maar tegenwoordig moet iedereen het slechts laten bij 'Gaai'. Alert en schuw zijn ze maar deze keer had ik hem eerder in de gaten dan hij mij. Dat omdat ie erg gefocused was op iets hopelijk eetbaars. Een stukje eikel of zo? Recht van voor vind ik hem minder mooi dan van opzij. De blauwe veertjes zijn wereldberoemd. De gaai is zowel broedvogel als wintergast als doortrekker. In oktober zijn er de meeste in ons land, tot ca. 250.000.

Gaai (Garrulus glandarius) Lokaal werd ie vroeger 'Hannebroek' genoemd en landelijke 'Vlaamse gaai'. Maar tegenwoordig moet iedereen het slechts laten bij 'Gaai'. Alert en schuw zijn ze maar deze keer had ik hem eerder in de gaten dan hij mij. Dat omdat ie erg gefocused was op iets hopelijk eetbaars. Een stukje eikel of zo? Recht van voor vind ik hem minder mooi dan van opzij. De blauwe veertjes zijn wereldberoemd. De gaai is zowel broedvogel als wintergast als doortrekker. In oktober zijn er de meeste in ons land, tot ca. 250.000.

Gaai (Garrulus glandarius) Lokaal werd ie vroeger 'Hannebroek' genoemd en landelijke 'Vlaamse gaai'. Maar tegenwoordig moet iedereen het slechts laten bij 'Gaai'. Alert en schuw zijn ze maar deze keer had ik hem eerder in de gaten dan hij mij. Dat omdat ie erg gefocused was op iets hopelijk eetbaars. Een stukje eikel of zo? Recht van voor vind ik hem minder mooi dan van opzij. De blauwe veertjes zijn wereldberoemd. De gaai is zowel broedvogel als wintergast als doortrekker. In oktober zijn er de meeste in ons land, tot ca. 250.000.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Het is geen toeval dat dit stelletje gekraagde roodstaarten zijn gaan broeden in een deels gemold nestkastje. Waarschijnlijk heeft een grote bonte specht het kleinere nestgat groter gehakt. Dat grotere valt nu net in de smaak van deze roodstaarten. Het liefst hebben ze een nestkast met de binnenmaten 12x12x25 en een ovale invliegopening van ca. 3 cm breed en 4,5 cm lang. Maar ook half open kastjes c.q. bakjes zijn in trek. Belangrijk is een vrije aanvliegroute en een boomrijke omgeving met veel insecten, dus de kast niet te beschut ophangen. Ook weilanden en heides in de buurt vergroten de kans dat de vogel een bezoekje brengt aan uw tuin. Het uiterlijk verschil tussen man en vrouw is overduidelijk. Een rode staart hebben ze echter allebei.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Het is geen toeval dat dit stelletje gekraagde roodstaarten zijn gaan broeden in een deels gemold nestkastje. Waarschijnlijk heeft een grote bonte specht het kleinere nestgat groter gehakt. Dat grotere valt nu net in de smaak van deze roodstaarten. Het liefst hebben ze een nestkast met de binnenmaten 12x12x25 en een ovale invliegopening van ca. 3 cm breed en 4,5 cm lang. Maar ook half open kastjes c.q. bakjes zijn in trek. Belangrijk is een vrije aanvliegroute en een boomrijke omgeving met veel insecten, dus de kast niet te beschut ophangen. Ook weilanden en heides in de buurt vergroten de kans dat de vogel een bezoekje brengt aan uw tuin. Het uiterlijk verschil tussen man en vrouw is overduidelijk. Een rode staart hebben ze echter allebei.

Landkaartje (Araschnia levana) Ik heb in het voorjaar niet veel dagvlinders gezien, kan aan mij liggen maar ik vrees dat er niet gek veel vlinders waren dit voorjaar. Ik ben met mijn telelens ook veel meer op vogels gericht. Heel af en toe neem ik een vlinder op de korrel wat met een macrolens natuurlijk beter gaat. Hier een landkaartje in voorjaarsjas. Deze soort kent ook een zomergeneratie die heel anders gekleurd is. Niet veel vlinders vertonen een dergelijke verschil tussen generaties.

Landkaartje (Araschnia levana) Ik heb in het voorjaar niet veel dagvlinders gezien, kan aan mij liggen maar ik vrees dat er niet gek veel vlinders waren dit voorjaar. Ik ben met mijn telelens ook veel meer op vogels gericht. Heel af en toe neem ik een vlinder op de korrel wat met een macrolens natuurlijk beter gaat. Hier een landkaartje in voorjaarsjas. Deze soort kent ook een zomergeneratie die heel anders gekleurd is. Niet veel vlinders vertonen een dergelijke verschil tussen generaties.

Kievit (Vanellus vanellus) Lang leve het voorjaar; zonder voorjaar geen nieuw leven; zonder nieuw leven geen lang leven. Een kievit is eigenlijk een echte weidevogel maar ze zoeken steeds meer alternatieve leefplekken. Een drassige waterkant is ook een prima plek om je kleintjes groot te brengen. Die kleintjes zijn echte nestvlieders, eenmaal uit het ei trekken ze meteen de omgeving in. Op zoek naar insecten, naar eiwitten waarvan ze zo goed groeien. Zonder die insecten worden ze niet gezond groot. Hier bij het water zijn voldoende insecten. Die donkere vlekjes in de lucht zijn hier geen sensorstofplekjes maar zijn allemaal smakelijke vliegjes.

Kievit (Vanellus vanellus) Een broertje of een zusje? Niet te zien, nu niet en later ook niet.

Kievit (Vanellus vanellus) Zie je jonge kieviten lopen dan zijn de ouders zeker dichtbij. En dat zal je niet ontgaan als je te dichtbij dreigt te komen. Dan gaan die ouders namelijk zich flink aanstellen, flink kabaal maken. De aandacht moet dan naar hen gaan en niet langer naar hun kroost.

Kievit (Vanellus vanellus) Ook vanuit de lucht wordt gepatrouilleerd door de kievit als er kuikens rond lopen. En dat doen ze met verve. Ze cirkelen dan luid roepend om je heen. En kom je alsnog te dicht bij dan willen ze wel eens uit de lucht vallen en zielig gaan doen iets verderop. Allemaal om je weg te leiden van de kuikens. Gelukkig zijn ze altijd heel snel genezen als je weer door loopt. Het broedseizoen van de kievit loopt van half maart tot in juli. Vogels waarvan het eerste broedsel is mislukt, proberen het daarna nogmaals, soms tot wel viermaal. Een volledig legsel bestaat uit vier eieren van gemiddeld 47 x 34 mm. Het broeden duurt 26 à 28 dagen. Het nest wordt gemaakt in een ondiep kuiltje op een plek met niet te veel gras. Meestal broedt de kievit op grasland, maar ook op bouwland, vooral met maïsstoppels, worden kievitsnesten aangetroffen.

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) Terecht wordt ie 'zanger' genoemd want zingen kan ie mooi en doet ie veel. Op de echte zandgronden zul je hem niet aantreffen maar in de lagere gebieden, in het westen van ons land, daar waar poeltjes en watergebieden zijn, is de rietzanger veel aanwezig. Goed te herkennen aan de zang en aan het verenkleed, met name de oogstreep valt op. Laat zich ook wel best wel goed zien in de struiken of in rietstengels. Er kunnen wel ca. 30.000 stelletjes in ons land tot broeden komen.

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) Terecht wordt ie 'zanger' genoemd want zingen kan ie mooi en doet ie veel. Op de echte zandgronden zul je hem niet aantreffen maar in de lagere gebieden, in het westen van ons land, daar waar poeltjes en watergebieden zijn, is de rietzanger veel aanwezig. Goed te herkennen aan de zang en aan het verenkleed, met name de oogstreep valt op. Laat zich ook wel best wel goed zien in de struiken of in rietstengels. Er kunnen wel ca. 30.000 stelletjes in ons land tot broeden komen.

Kip (Gallus gallus domesticus) Zijn ze leuk of zijn ze leuk, de mannen onder de kippen? Misschien niet en vogel voor in de woonwijk maar wel leuk op een erf waar lekker veel plaats is. De kip ofwel huishoen is een gedomesticeerde vogelsoort uit de familie van de fazantachtigen (Phasianidae) die weer behoort tot de orde der hoendervogels (Galliformes). De kip is de meest voorkomende vogelsoort ter wereld, er zijn er op de wereld ca. 52 miljard. Kippen in Nederland stammen af van wilde hoenders uit Zuidoost-Azië, waar de domesticatie ruim 8000 jaar geleden op gang kwam. In Nederland moet de kip al voor de Romeinse tijd zijn ingeburgerd. Als voedselbron, eieren en vlees. Er zijn tientallen soorten kippen. Deze heren lijken wat op een Lakenvelder of New Hampshire Red, maar of dat klopt, zou het niet weten.

Kip (Gallus gallus domesticus) Zijn ze leuk of zijn ze leuk, de mannen onder de kippen? Misschien niet en vogel voor in de woonwijk maar wel leuk op een erf waar lekker veel plaats is. De kip ofwel huishoen is een gedomesticeerde vogelsoort uit de familie van de fazantachtigen (Phasianidae) die weer behoort tot de orde der hoendervogels (Galliformes). De kip is de meest voorkomende vogelsoort ter wereld, er zijn er op de wereld ca. 52 miljard. Kippen in Nederland stammen af van wilde hoenders uit Zuidoost-Azië, waar de domesticatie ruim 8000 jaar geleden op gang kwam. In Nederland moet de kip al voor de Romeinse tijd zijn ingeburgerd. Als voedselbron, eieren en vlees. Er zijn tientallen soorten kippen. Deze heren lijken wat op een Lakenvelder of New Hampshire Red, maar of dat klopt, zou het niet weten.

Putter (Carduelis carduelis) In wegbermen groeien veel planten, veel grassen en kruiden die rijk zijn aan zaden. De natuur is blij met die bermen, mits ze op een goede manier gemaaid worden natuurlijk. Gelukkig wordt dat steeds meer op een bewuste manier gedaan met het natuurbelang in het achterhoofd. Ook vogels zijn daar blij mee. Zo doet hier een putter zich te goed aan zaadjes.

Wilde kamperfoelie (Lonicera periclymenum) Als ik wandel met mijn camera ben ik vooral gefocused op vogels. Maar er is meer moois te zien dan vogels, vooral in deze tijd. Daarom ook eens mijn lens gericht op zo'n mooie wilde plant. De stampers worden druk bezocht door zweefvliegen.

Wilde kamperfoelie (Lonicera periclymenum) Als ik wandel met mijn camera ben ik vooral gefocused op vogels. Maar er is meer moois te zien dan vogels, vooral in deze tijd. Daarom ook eens mijn lens gericht op zo'n mooie wilde plant. De stampers worden druk bezocht door zweefvliegen.

Haagwinde / Korenbloem Nog twee bloemen. Heel gewone. Als ik het goed heb is het een Korenbloem (Centaurea cyanus) en een Haagwinde (Convolvulus sepium). Noemden we dat witte kelkje vroeger niet het piespotje?

Haagwinde / Korenbloem Nog twee bloemen. Heel gewone. Als ik het goed heb is het een Korenbloem (Centaurea cyanus) en een Haagwinde (Convolvulus sepium). Noemden we dat witte kelkje vroeger niet het piespotje?

Ooievaar (Ciconia ciconia) Twee weken terug ben ik nog eens naar het Schipperspad in Breda geweest. Ik was benieuwd of het ooievaarsnest daar nog bezet zou zijn. Dat was overduidelijk nog het geval. Vier grote gezonde jongen zaten nog op het nest. Maar hoe lang nog, een kwestie van dagen denk ik want er werden al vliegoefeningen gemaakt. Maar wat zijn die grote vogels vriendelijk naar elkaar toe, zo groot en zo weinig plek, toch zag ik nooit gedoe onderling. Een groot broedsucces daar dit jaar, wellicht volgend jaar weer een enkele nestpaal in de omgeving bezet?

Ooievaar (Ciconia ciconia) Twee weken terug ben ik nog eens naar het Schipperspad in Breda geweest. Ik was benieuwd of het ooievaarsnest daar nog bezet zou zijn. Dat was overduidelijk nog het geval. Vier grote gezonde jongen zaten nog op het nest. Maar hoe lang nog, een kwestie van dagen denk ik want er werden al vliegoefeningen gemaakt. Maar wat zijn die grote vogels vriendelijk naar elkaar toe, zo groot en zo weinig plek, toch zag ik nooit gedoe onderling. Een groot broedsucces daar dit jaar, wellicht volgend jaar weer een enkele nestpaal in de omgeving bezet?

Ooievaar (Ciconia ciconia) De veren in de plooi strijken, daar zijn ze maar druk mee. Maar er blijft wat tijd over om al het typische klepperen met de snavel te oefenen.

Ooievaar (Ciconia ciconia) De veren in de plooi strijken, daar zijn ze maar druk mee. Maar er blijft wat tijd over om al het typische klepperen met de snavel te oefenen.

Ooievaar (Ciconia ciconia) Met een spanwijdte die tot 220 cm kan oplopen is de ooievaar een van onze grotere vogels. Een imposant vliegbeeld levert dat op. Die grote vleugels kunnen ze goed gebruiken op de trek want in september wordt middels die wieken naar tropisch Afrika gevlogen. Daarbij wordt veel op thermiek gevlogen wat een eitje is met deze vleugels.

Zwart weeskind (Mormo maura) Een week terug vloog er een vrij grote donkere vlinder in de woonkamer rond. Ik dirigeerde de vlinder richting portaaltje en buitendeur. Op de vensterbank kon ik hem nog fotograferen. Het bleek een nachtvlinder uit de familie van de uilen te zijn; een zwart weeskind. Ik had deze vlinder al eens eerder op de foto gezet, toen op 16 september, flink later dus. Mooi is op de foto's te zien dat de vleugels van de vlinder flink verslijten door gebruik. De versere vlinder van eind juli is dan ook veel mooier dan die van september. Ze rusten overdag in gebouwen, onder bruggetjes of in nestkasten. De rups kruipt rond van september tot in mei. De soort overwintert als jonge rups, laag in de vegetatie. De rups foerageert ´s nachts en verbergt zich overdag in de strooisellaag. De verpopping vindt plaats in een harde cocon achter schors, in muurspleten of in de strooisellaag. Als waardplanten geleden in het najaar vooral kruidachtige planten, waaronder zuring, dovenetel en vogelmuur; in het voorjaar vooral loofbomen en struiken, waaronder klimop, kardinaalsmuts, meidoorn en berk.

Zwart weeskind (Mormo maura) Een week terug vloog er een vrij grote donkere vlinder in de woonkamer rond. Ik dirigeerde de vlinder richting portaaltje en buitendeur. Op de vensterbank kon ik hem nog fotograferen. Het bleek een nachtvlinder uit de familie van de uilen te zijn; een zwart weeskind. Ik had deze vlinder al eens eerder op de foto gezet, toen op 16 september, flink later dus. Mooi is op de foto's te zien dat de vleugels van de vlinder flink verslijten door gebruik. De versere vlinder van eind juli is dan ook veel mooier dan die van september. Ze rusten overdag in gebouwen, onder bruggetjes of in nestkasten. De rups kruipt rond van september tot in mei. De soort overwintert als jonge rups, laag in de vegetatie. De rups foerageert ´s nachts en verbergt zich overdag in de strooisellaag. De verpopping vindt plaats in een harde cocon achter schors, in muurspleten of in de strooisellaag. Als waardplanten geleden in het najaar vooral kruidachtige planten, waaronder zuring, dovenetel en vogelmuur; in het voorjaar vooral loofbomen en struiken, waaronder klimop, kardinaalsmuts, meidoorn en berk.

Groenling (Chloris chloris) Begin april dit jaar kon ik in de tuin dit koppeltje groenlingen fotograferen. Eentje met bouwmateriaal in de bek! Jammer genoeg heb ik niet meer kunnen constateren dat het daadwerkelijk tot broeden is gekomen in mijn tuin. Erger nog, ik heb ze niet veel meer gezien daarna.

Groenling (Chloris chloris) Begin april dit jaar kon ik in de tuin dit koppeltje groenlingen fotograferen. Eentje met bouwmateriaal in de bek! Jammer genoeg heb ik niet meer kunnen constateren dat het daadwerkelijk tot broeden is gekomen in mijn tuin. Erger nog, ik heb ze niet veel meer gezien daarna.

Meerkoet (Fulica atra) Jonge mensjes zijn vaak schattig, leuk, mooi. Anders is dat bij de vogels. Veel vogelbaby's zou ik niet een twee mooi vinden. Zoals dit meerkoetje, meer frappant dan mooi lijkt me?

Meerkoet (Fulica atra) Mooi of lelijk het kind; het maakt niet uit voor de ouders. Met veel zorg wordt de kleine groot gebracht. Hier wordt een larve aangeboden dat nederig en dankbaar wordt geaccepteerd.

Meerkoet (Fulica atra) De meerkoet is een van de succesvolste vogels ter wereld. Haast over heel de wereldbol is ie te vinden. Deels zal dat ook komen omdat beide ouders zicht inzetten voor hun kroost. Dat is de regel in het vogelleven maar geen vanzelfsprekendheid. Denk maar aan de koekoek, daar bemoeit ma nog pa zich met de opvoeding.

Meerkoet (Fulica atra) De meerkoet is een van de succesvolste vogels ter wereld. Haast over heel de wereldbol is ie te vinden. Deels zal dat ook komen omdat beide ouders zicht inzetten voor hun kroost. Dat is de regel in het vogelleven maar geen vanzelfsprekendheid. Denk maar aan de koekoek, daar bemoeit ma nog pa zich met de opvoeding.

Spurrie-uil (Anarta trifolii) Niet iedereen loopt warm voor een nachtvlinder. Ik snap dat wel, veel van die vlinders zien er immers niet spectaculair uit. Neem nu deze spurrie-uil die vorige week bij mij tegen de muur zat. Best saai door zijn schutkleuren, niet zo groot, best moeilijk te herkennen in die hele grote familie van de uilen; Noctuidae. Maar toch, voor de liefhebber zijn er vaak toch weer bijzondere kenmerken te zien. Zoals hier; de unieke en duidelijke W in de lichte onderste golflijn. Ik heb hier die W in de foto gemarkeerd. De spurrie-uil komt zeer algemeen voor verspreid over heel ons land.

Spurrie-uil (Anarta trifolii) Niet iedereen loopt warm voor een nachtvlinder. Ik snap dat wel, veel van die vlinders zien er immers niet spectaculair uit. Neem nu deze spurrie-uil die vorige week bij mij tegen de muur zat. Best saai door zijn schutkleuren, niet zo groot, best moeilijk te herkennen in die hele grote familie van de uilen; Noctuidae. Maar toch, voor de liefhebber zijn er vaak toch weer bijzondere kenmerken te zien. Zoals hier; de unieke en duidelijke W in de lichte onderste golflijn. Ik heb hier die W in de foto gemarkeerd. De spurrie-uil komt zeer algemeen voor verspreid over heel ons land.

Hagendoorn vlinder (Opisthograptis luteolata) Uiteraard zijn er ook best mooie nachtvlinders. Deze heel algemene hagendoorn vlinder is daar een voorbeeld van. Ik vind er deze dagen meerdere bij de buitenlamp, soms zelfs op het staal van de lamp zelf. Grote kans dat ie nu ook bij jou buitenlamp te vinden is.

Hagendoorn vlinder (Opisthograptis luteolata) Uiteraard zijn er ook best mooie nachtvlinders. Deze heel algemene hagendoorn vlinder is daar een voorbeeld van. Ik vind er deze dagen meerdere bij de buitenlamp, soms zelfs op het staal van de lamp zelf. Grote kans dat ie nu ook bij jou buitenlamp te vinden is.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes of Nannus troglodytes) Wat is het een leuk vogeltje ons klein jeaneke. Met leuk klein staartje en geweldige zang. Jammer dat ie ondanks zijn naam niet winterhard is; een strenge winter overleven ze maar heel moeilijk.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) En dan wil ie van zich laten horen. En dat doet ie met verve. Hij gaat er eens goed voor staan, blaast zich helemaal vol en blaast dan verrassend hard zijn liedje uit. Het doet zijn ego goed en hij wordt er zelfs wat groter van. Zijn liedje rijkt ver en is goed herkenbaar. Het bestaat uit een viertal strofen die steeds in de zelfde volgorde worden gezongen.

Egel (Erinaceus europaeus) Joepie dacht ik, weer eens een egeltje in de tuin. Heb ze meer gezien maar dat was toch weer enkele jaren geleden. Maar ik las in de krant dat het geen goed teken is als je het beestje overdag ziet zoals hier. Zijn ze gezond en hebben ze eten genoeg dan zie je ze alleen 's nachts. Nu maar hopen dat deze niets mankeert en een vrolijk leventje tegemoet gaat. Ogenschijnlijk liep ie probleemloos het groen weer in, dus .. ?

RD Eens heel iets anders. Wie van de wandelaars onder ons weet dit RijksDriehoeksMeetpunt in onze Gemeente te vinden? En wie heeft er nog meer van deze topografische punten ontmoet op wandeltochten? En wie kent het nut ervan?

Tjiftjaf (Phylloscopus collybita) Ik denk dat dit een tjiftjaf is. Een echt zomervogeltje. Komt in maart al terug. Vertrekt vanaf augustus weer, eind oktober is de trek voorbij. In milde winters overwinteren honderden Tjiftjaffen in ons land, met name in het westen en zuiden en in het rivierengebied. Ze zoeken veelal stedelijk gebied op of struweel en ruigte nabij water.

Tjiftjaf (Phylloscopus collybita) Ik denk dat dit een tjiftjaf is. Een echt zomervogeltje. Komt in maart al terug. Vertrekt vanaf augustus weer, eind oktober is de trek voorbij. In milde winters overwinteren honderden Tjiftjaffen in ons land, met name in het westen en zuiden en in het rivierengebied. Ze zoeken veelal stedelijk gebied op of struweel en ruigte nabij water.

Drievlekspanner (Stegania trimaculata) Enkele jaren terug vond ik in een tijdsbestek van drie jaar 348 nachtvlinders bij mijn buitenlamp; zowel macro als micro vlinders. Deze spanner die ik nu toevallig op vier augustus op mijn vensterbank vond zat nog niet in mijn verzameling, een soortje erbij dus. En die naam, hoe moeilijk kan die soms zijn, hier zijn de drie vlekken aan de buitenrand van de voorvleugel bepalend. Ook in het latijn te herkennen. Zeker niet de meest mooie spanner, wel eentje die wat aan het toenemen is. De rups woont leeft graag in populier.

Bosrietzanger (Acrocephalus palustris) Een geweldige zanger is dit, doet sterk denken aan de spotvogel, heel gevarieerd dus. Deze foto is van eind mei. Op dit moment loopt de wegtrek helaas weer op zijn eind. Bij die najaarstrek gaat het vooral om vogels uit eigen land of directe omgeving. Nederland vormt de uiterste noordwestrand van het verspreidingsgebied, zodat noemenswaardige doortrek van elders uitblijft. De wegtrek vindt voornamelijk tussen half juli en half september plaats. Hier heeft dit mannetje, hij zong namelijk volop, net een klein insect te pakken.

Groenpootruiter (Tringa nebularia) In het voorjaar is op de Oude Buisse Heide een stukje geplagd. Het zo ontstane natte stukje heide is een prima plaats voor deze mooie steltloper om op zijn trek wat voedsel te zoeken. Ik zag deze vogels daar begin mei. Geen enkele groenpootruiter broedt in ons land. Ze zijn afkomstig uit Noord-Europa en Rusland en bezoeken ons land voornamelijk tussen eind maart en half november. De aantallen zijn het hoogst tijdens doortrekpieken eind april/begin mei en tussen half juli en begin september. Wel kunnen enkele vogels hier overzomeren, een enkele zou eens kunnen blijven hangen tijdens een zachte winter. Buiten het waddengebied is de vogel vrij schaars, denk aan een paar duizend.

Groenpootruiter (Tringa nebularia) De groenpootruiter in ochtend licht. Deze steltloper heeft een mooie goed herkenbare roep. Beluister dat maar eens hier https://www.vogelgeluid.nl/groenpootruiter/

Heggenmus (Prunella modularis) Een heel succesvol vogeltje is deze heggenmus. We kunnen wel ruim 200.000 broedpaartjes hebben in ons landje. Het broedseizoen loopt van eind april tot in augustus. Twee en soms drie legsels van 3 tot 6 blauwachtige eieren worden gelegd. Het broeden duurt een kleine twee weken. Ze maken geen gebruik van nestkasten. Het nest wordt zelden hoger gebouwd dan op 2 meter, in een heg of struik.

Tafeleend (Aythya ferina) In de komende maanden oktober, november en december zien we de meeste tefeleenden in ons land. Dit door de trek en de wintervogels. Er broeden niet zo veel van deze eenden in ons land, rond de 2000 wordt geschat. De landelijk getelde aantallen dalen al vanaf ongeveer 1980, vermoedelijk als onderdeel van een verschuiving van het overwinteringsgebied binnen Europa, waarbij de vogels door gemiddeld wat zachtere winters noordelijker blijven overwinteren. De meeste Tafeleenden verblijven bij ons in het IJsselmeergebied, tenzij dit tijdens strenge vorst grotendeels dichtvriest. Onder die omstandigheden kun je er wel eens enkele aantreffen bij ons in de Aa of Weerijs.

Tafeleend (Aythya ferina) Vaak is bij eenden het vrouwtje slechts saai gekleed. Bij de tafeleend is dat ook zo. Wel handig bij het broeden, je valt lekker niet op.

Buxusmot (Cydalima perspectalis) Ik zie er nog meerdere in mijn tuin. Zoals deze afgelopen maandag op het tuinschuurtje. Toch staat er gelukkig nog een beetje groene palm in de tuin. De plaag is dus al veel minder dan twee jaar terug. De buxusmot komt van oorsprong voor in Oost-Azië (Japan, Zuid-Korea, China). Waarschijnlijk werd hij in 2006 in Europa geïntroduceerd via verpakkingshout van natuursteen uit Azië. Nadien ging de verspreiding snel vanuit Duitsland en Zwitserland naar de rest van Europa. De soort werd in Nederland voor het eerst vastgesteld in 2007 in Boskoop. In 2018 kwam hij al in heel Europa voor.

Houtduif (Columba palumbus) Wie kent hem niet deze houtduif, of koolduif. Maar vertoont deze duif geen ontwerpfout? Die kop is toch veel te klein uitgevallen?

Slobeend (Spatula clypeata) Een hele mooie eendensoort is deze slobeend. Eentje met speciaal gereedschap; namelijk een echte slobbersnavel. De snavel is groot en breed, gemaakt om door het water te swiepen en zo algen en kleine diertjes uit het water te zeven. Geschat wordt dat ca. 7500 paartjes in ons land broeden. Niet zo zeer op de zandgronden maar meer in het westen van ons land waar ook meer waterbiotopen te vinden zijn.

Slobeend (Spatula clypeata) Ook het vrouwtje kan er wat van, van slobberen bedoel ik dan. Niet zo moeilijk met zo'n grote speciale snavel. Verder is ook bij deze eendensoort het vrouwtje weer onopvallend getekend en gekleurd.

Slobeend (Spatula clypeata) Bijna alle eendensoorten hebben enkele gekleurde veren in de vleugels. Spiegels worden ze wel genoemd. Je ziet ze bij vrouwtjes vaak slecht of niet als de vleugels opgevouwen op de rug liggen. Wel als de vleugels zijn gespreid, in de vlucht of zoals hier als de vleugels even gestekt worden.

Slobeend (Spatula clypeata) Ook het mannetje heeft kleur in de vleugels.

Slobeend (Spatula clypeata) Een echte voorjaarsfoto. Mevrouw trekt de aandacht, maakt zich groot. Ik denk dat ze aan een gezinnetje denkt.

Slobeend (Spatula clypeata) Op mijn vorige foto vroeg mevrouw aandacht. Ja, en dan zijn de poppen aan het dansen. Mannetjes worden zenuwachtig en gaan machogedrag vertonen. Ze vliegen elkaar in de veren. Wie is het sterkst, het brutaalst, wie maakt kans?

Tureluur (Tringa totanus) Momenteel kun je in Zeeland groepjes tureluurs zien. De najaarstrek loopt van juli tot in september; is nu dus al vergaand voorbij. Ze trekken nu vooral 's nachts. Overdag is het eten zoeken in het ondiepe water en veel rusten c.q. slapen. Niet allemaal trekken ze weg maar de meesten zoeken nu toch via de kuststrook het verre West-Afrika op.

Tureluur (Tringa totanus) Natuurlijk moet er af en toe gevlogen worden van rustplek naar foerageerplek. Hopelijk alleen daarvoor en niet te vaak door verstoring. Immers, er moet flink opgevet worden om de vervolgreis snel en veilig te kunnen maken.

Tureluur (Tringa totanus) Om te laten zien wat een leuke steltloper de tureluur is, hier de vogel groter in beeld. Een foto genomen in mei. In die tijd is ie op zijn mooist.

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Dit kunnen ze goed, vissen vangen. Onder water vliegen ze ook, snel achter een vis aan. Die vis schiet weg maar wordt te snel moe en wordt dan best gemakkelijk gegrepen. Om deze reden zijn ze bij de beroeps- en sportvissers niet geliefd.

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Als er gevist is moet er gedroogd worden. Zo met een zonnetje lijkt me dat nog wel te doen maar in de winter laat staan wanneer het vriest?

Bontbekplevier (Charadrius hiaticula) Velen van ons zitten vele uren op kantoor om de boterham te verdienen. Niet altijd leuk maar dan de bontbekplevier. Die moet vele uren in de modder staan te trappelen voor de boterham. Met een trillend pootje proberen ze bodembeestjes naar boven te pesten om ze dan snel op te pikken. Je kunt ze heel het jaar tegen komen in de kuststreek. In ons land broeden er maar enkele maar als trekvogel zijn ze redelijk talrijk. In het najaar vooral in de nazomer en herfst zoals hier.

Bontbekplevier (Charadrius hiaticula) Misschien een beetje verwarrend maar die bonte bek is pas te zien als de vogel helemaal volwassen is. Een juveniel als deze moet nog een tijdje door groeien om echt mooi te worden. Hopelijk komt ie volgend jaar weer op bezoek en dan met mooie bontbek.

Bontbekplevier (Charadrius hiaticula) De bontbek op zijn mooist. Een volwassen vogel midden juni gefotografeerd, daar waar hij graag vertoeft, aan de waterkant.

Fuut (Podiceps cristatus) Een echt mooie watervogel is deze fuut. In het rivierengebied en met name in Noord en Zuid Holland is het een heel gewone vogel. Denk aan ca. 15.000 broedpaartjes daar. Bij ons in Zundert kunnen we hem de laatste jaren ook wel eens zien op onze grote beek de Aa of Weerijs. Maar hoe was dat zeg voor 2000, ik kan me niet goed herinneren dat ik de fuut toen ook wel eens zag in Zundert, misschien niet goed opgelet?

Fuut (Podiceps cristatus) In tegenstelling met bijvoorbeeld de meerkoet worden de jongen van een fuut mooi, leuk, gevonden. Niet alleen door hun popartachtige streepjespak maar ook omdat ze graag gezellig mee varen op de rug van pa of ma, lekker warm afgedekt door de veren van de ouder.

Fuut (Podiceps cristatus) Kleintjes worden best snel groot. Deze jongeling is eind juli gefotografeerd. Het zijn al snel sierlijke vogels.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) De bladeren kunnen momenteel de best harde wind niet meer aan en vallen massaal op de grond, het is dik herfst. Mooi zijn die gekleurde herfstbladeren maar geef mij maar het voorjaar met lekker veel vogels. Zoals hier halverwege april, de wilg in knop nog zonder blaadjes. Steeds meer roodborsttapuiten overwinteren de laatste jaren. Niet zelden doen ze dat paarsgewijs wat best bijzonder is. Vaak in de omgeving van broedplekken, met name in agrarisch landschap. Of het om lokale broedvogels gaat valt echter niet met zekerheid te zeggen. De wegtrekkers overwinteren vooral in Zuidwest-Europa en Noord-Afrika.

Keep (Fringilla montifringilla) Vanmorgen in het nog wat rode ochtendlicht kwam ik hoog in een spar een groepje kepen tegen. Jammer dat die voedzame kegelzaadjes zo hoog hingen.

Keep (Fringilla montifringilla) Vanmorgen in het nog wat rode ochtendlicht kwam ik hoog in een spar een groepje kepen tegen. Jammer dat die voedzame kegelzaadjes zo hoog hingen.

Sijs (Spinus spinus) Tussen de groepjes kepen zaten ook meerdere sijsjes. Dat zie je vaak. Kennelijk vinden ze het veiliger en gezelliger om samen op stap te zijn. Bovendien zijn ze familie van elkaar; behoren beide tot de vinkachtigen (Fringillidae).

Ree Altijd heel leuk als jezelf een ree in het vizier krijgt voordat het mooie beest zelf dat in de gaten heeft. Dan is het een kwestie van stokstijf stil staan en hopen dat de wind de gunstige kant uit waait. Ze kunnen soms onbevreesd best dichtbij komen want ze moeten het niet hebben van het zicht maar van de reuk.

Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) Vink (Fringilla coelebs) Afgelopen vrijdagmorgen was het fijn weer. De stralingswarmte van het zonnetje deed wandelaars goed. Maar niet alleen wandelaars, volgens mij genoten vogels er ook van. Ik zag o.a. deze twee een tijdje rustig bovenin een boom zitten, volgens mij lieten ze zo hun lijfje eens goed opwarmen.

Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) Vink (Fringilla coelebs) Afgelopen vrijdagmorgen was het fijn weer. De stralingswarmte van het zonnetje deed wandelaars goed. Maar niet alleen wandelaars, volgens mij genoten vogels er ook van. Ik zag o.a. deze twee een tijdje rustig bovenin een boom zitten, volgens mij lieten ze zo hun lijfje eens goed opwarmen.

Gisteren was ik in de vroege ochtend in De Matjens. Het was nog mistig. Op sommige plaatsen hingen de mistwolken nog erg laag. In die conditie zag ik een groepje grote vogels vliegen. Kon er o.a. deze foto van maken, zij het onscherp. Mijn hart ging sneller kloppen en ik sprong een gaatje in de mist. Wie begrijpt dat sprongetje? Wie heeft voldoende aan deze foto om de vogels te herkennen?

Raaf (Corvus corax) Wat vind je, heb ik een grote zware snavel of heb ik een grote zware snavel? En dan ook nog eens flink bevederd. Ook aan de ondersnavel tot over de helft. Die snavel is even spectaculair als zijn geluid dat ik gelukkig ook nog een paar keer te horen kreeg. De o-klank daarin in plaats van de a-klank valt op. De raaf heeft dezelfde spanwijdte als de buizerd, een flinke vogel dus. Ik was blij met mijn waarneming daar in De Matjens. Mijn eerste ontmoeting met raven.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) Dood hout heeft grote natuurwaarde. Niet alleen spechten kun je daarbij aantreffen. Meerdere vogels vinden dat interessant. Zoals dit winterkoninkje dat een vermolmd boomstamrestant grondig inspecteert op aanwezige eiwitten.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) Dood hout heeft grote natuurwaarde. Niet alleen spechten kun je daarbij aantreffen. Meerdere vogels vinden dat interessant. Zoals dit winterkoninkje dat een vermolmd boomstamrestant grondig inspecteert op aanwezige eiwitten.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) Als je een dode afgebroken boomstam van beneden naar boven afgezocht hebt kom je vanzelf op een uitkijkpost. Waar nu verder zoeken naar een boterham? Meestal wipt het koninkje maar enkele meters verderop.

Ree Een soort staredown, daar leek het op. Ik had deze reeën eerder gezien dan zij mij. Maar eentje merkte toch iets op. Neus, oren en ogen werden in stelling gebracht. Ze zien niet goed en omdat ik me heel stil hield bleef ze een hele tijd twijfelen of er daar bij mij toch geen onraad was. Heel langzaam bracht ik mijn camera naar mijn oog en maakte enkele foto's. Mijn camera maakt daarbij helemaal geen geluid en ook de wind zal wel gunstig hebben gestaan want na een poos staren geloofde ze het wel en ging samen door met eten zoeken.

Ree Een soort staredown, daar leek het op. Ik had deze reeën eerder gezien dan zij mij. Maar eentje merkte toch iets op. Neus, oren en ogen werden in stelling gebracht. Ze zien niet goed en omdat ik me heel stil hield bleef ze een hele tijd twijfelen of er daar bij mij toch geen onraad was. Heel langzaam bracht ik mijn camera naar mijn oog en maakte enkele foto's. Mijn camera maakt daarbij helemaal geen geluid en ook de wind zal wel gunstig hebben gestaan want na een poos staren geloofde ze het wel en ging samen door met eten zoeken.

Zwarte mees (Parus ater) Met belangstelling kijkt de zwarte mees naar de kegels van de naaldbomen, met name van fijnsparren. De zwarte mees eet in het broedseizoen vooral insecten, spinnen, larven en rupsen maar in het najaar en de winter staan vooral zaden op het menu die ze in de kegels kunnen vinden. In het najaar en winter kunnen veel meer zwarte mezen in ons land aanwezig zijn dan in de zomer.

Zwarte mees (Parus ater) Enkele foto's achter elkaar getoond. De serie laat zien hoe de zwarte mees graag eet. Eerst met de snavel in een open staande kegel een zaadje lospeuteren. Daarmee naar een tak vliegen. Zaadje vast klemmen onder een pootje. Met de snavel het taaie jasje rondom het zaadje afscheuren. En dan eindelijk het zachte vruchtvlees oppeuzelen. En hup, terug naar de kegels.

Zwarte mees (Parus ater) Enkele foto's achter elkaar getoond. De serie laat zien hoe de zwarte mees graag eet. Eerst met de snavel in een open staande kegel een zaadje lospeuteren. Daarmee naar een tak vliegen. Zaadje vast klemmen onder een pootje. Met de snavel het taaie jasje rondom het zaadje afscheuren. En dan eindelijk het zachte vruchtvlees oppeuzelen. En hup, terug naar de kegels.

Zwarte mees (Parus ater) Enkele foto's achter elkaar getoond. De serie laat zien hoe de zwarte mees graag eet. Eerst met de snavel in een open staande kegel een zaadje lospeuteren. Daarmee naar een tak vliegen. Zaadje vast klemmen onder een pootje. Met de snavel het taaie jasje rondom het zaadje afscheuren. En dan eindelijk het zachte vruchtvlees oppeuzelen. En hup, terug naar de kegels.

Zwarte mees (Parus ater) Enkele foto's achter elkaar getoond. De serie laat zien hoe de zwarte mees graag eet. Eerst met de snavel in een open staande kegel een zaadje lospeuteren. Daarmee naar een tak vliegen. Zaadje vast klemmen onder een pootje. Met de snavel het taaie jasje rondom het zaadje afscheuren. En dan eindelijk het zachte vruchtvlees oppeuzelen. En hup, terug naar de kegels.

Zwarte mees (Parus ater) Enkele foto's achter elkaar getoond. De serie laat zien hoe de zwarte mees graag eet. Eerst met de snavel in een open staande kegel een zaadje lospeuteren. Daarmee naar een tak vliegen. Zaadje vast klemmen onder een pootje. Met de snavel het taaie jasje rondom het zaadje afscheuren. En dan eindelijk het zachte vruchtvlees oppeuzelen. En hup, terug naar de kegels.

Zwarte mees (Parus ater) Enkele foto's achter elkaar getoond. De serie laat zien hoe de zwarte mees graag eet. Eerst met de snavel in een open staande kegel een zaadje lospeuteren. Daarmee naar een tak vliegen. Zaadje vast klemmen onder een pootje. Met de snavel het taaie jasje rondom het zaadje afscheuren. En dan eindelijk het zachte vruchtvlees oppeuzelen. En hup, terug naar de kegels.

Zwarte mees (Parus ater) Enkele foto's achter elkaar getoond. De serie laat zien hoe de zwarte mees graag eet. Eerst met de snavel in een open staande kegel een zaadje lospeuteren. Daarmee naar een tak vliegen. Zaadje vast klemmen onder een pootje. Met de snavel het taaie jasje rondom het zaadje afscheuren. En dan eindelijk het zachte vruchtvlees oppeuzelen. En hup, terug naar de kegels.

De Maatjes Gistermiddag stond ik op de uitkijktoren "De Klot" in De Maatjes. Mooie vergezichten heb je daar. Nieuwmoer met oude toren en nieuwe molens. Vooraan resten nat land waar door de eeuwen heen ca. 2,5 meter turf is afgegraven. Veel grauwe ganzen, minder kolganzen en canadese en ook een aantal patrijzen. En het verst weg, een wit stipje dat een Indische Gans blijkt te zijn. Dit ontsnapt exemplaar laat zich daar in de buurt al vele jaren zien. De telelens heeft er zijn handen meer dan vol aan.

De Maatjes Gistermiddag stond ik op de uitkijktoren "De Klot" in De Maatjes. Mooie vergezichten heb je daar. Nieuwmoer met oude toren en nieuwe molens. Vooraan resten nat land waar door de eeuwen heen ca. 2,5 meter turf is afgegraven. Veel grauwe ganzen, minder kolganzen en canadese en ook een aantal patrijzen. En het verst weg, een wit stipje dat een Indische Gans blijkt te zijn. Dit ontsnapt exemplaar laat zich daar in de buurt al vele jaren zien. De telelens heeft er zijn handen meer dan vol aan.

De Maatjes Gistermiddag stond ik op de uitkijktoren "De Klot" in De Maatjes. Mooie vergezichten heb je daar. Nieuwmoer met oude toren en nieuwe molens. Vooraan resten nat land waar door de eeuwen heen ca. 2,5 meter turf is afgegraven. Veel grauwe ganzen, minder kolganzen en canadese en ook een aantal patrijzen. En het verst weg, een wit stipje dat een Indische Gans blijkt te zijn. Dit ontsnapt exemplaar laat zich daar in de buurt al vele jaren zien. De telelens heeft er zijn handen meer dan vol aan.

Kwak (Nycticorax nycticorax) Al meer dan een week komt een mooie volwassen kwak overdag, steeds op dezelfde tak van een boompje, lekker uitrusten in een tuin in de bebouwde kom van Wernhout. Als het weer donker is geworden gaat de nachtjager op de wieken om 's morgens weer zijn stekkie in de tuin in te nemen. Het is een geringd exemplaar, waarschijnlijk afkomstig van een dierentuin of zo? Heel erg leuk in ieder geval en hopelijk voelt ie zich nog heel lang welkom daar in Wernhout. Gisteren voelde ie zich nog goed oké want met regelmaat sliep ie even met ogen toe ondanks meerdere toekijkers op de parkeerplaats.

Kwak (Nycticorax nycticorax) Al meer dan een week komt een mooie volwassen kwak overdag, steeds op dezelfde tak van een boompje, lekker uitrusten in een tuin in de bebouwde kom van Wernhout. Als het weer donker is geworden gaat de nachtjager op de wieken om 's morgens weer zijn stekkie in de tuin in te nemen. Het is een geringd exemplaar, waarschijnlijk afkomstig van een dierentuin of zo? Heel erg leuk in ieder geval en hopelijk voelt ie zich nog heel lang welkom daar in Wernhout. Gisteren voelde ie zich nog goed oké want met regelmaat sliep ie even met ogen toe ondanks meerdere toekijkers op de parkeerplaats.

Kwak (Nycticorax nycticorax) Al meer dan een week komt een mooie volwassen kwak overdag, steeds op dezelfde tak van een boompje, lekker uitrusten in een tuin in de bebouwde kom van Wernhout. Als het weer donker is geworden gaat de nachtjager op de wieken om 's morgens weer zijn stekkie in de tuin in te nemen. Het is een geringd exemplaar, waarschijnlijk afkomstig van een dierentuin of zo? Heel erg leuk in ieder geval en hopelijk voelt ie zich nog heel lang welkom daar in Wernhout. Gisteren voelde ie zich nog goed oké want met regelmaat sliep ie even met ogen toe ondanks meerdere toekijkers op de parkeerplaats.

Kwak (Nycticorax nycticorax) Al meer dan een week komt een mooie volwassen kwak overdag, steeds op dezelfde tak van een boompje, lekker uitrusten in een tuin in de bebouwde kom van Wernhout. Als het weer donker is geworden gaat de nachtjager op de wieken om 's morgens weer zijn stekkie in de tuin in te nemen. Het is een geringd exemplaar, waarschijnlijk afkomstig van een dierentuin of zo? Heel erg leuk in ieder geval en hopelijk voelt ie zich nog heel lang welkom daar in Wernhout. Gisteren voelde ie zich nog goed oké want met regelmaat sliep ie even met ogen toe ondanks meerdere toekijkers op de parkeerplaats.

Grote zilverreiger (Ardea alba) Najaarfoto's. Nog een restje aan herfstkleuren aan de bomen te zien. De mais van het veld gehaald, op het weer kale veld is vaak wat eten te vinden. Frappant hoe deze reigersoort in aantal is toegenomen het laatste decennia. Behoorlijk schuw zijn ze, niet makkelijk om van dichtbij een plaatje te maken.

Grote zilverreiger (Ardea alba) Najaarfoto's. Nog een restje aan herfstkleuren aan de bomen te zien. De mais van het veld gehaald, op het weer kale veld is vaak wat eten te vinden. Frappant hoe deze reigersoort in aantal is toegenomen het laatste decennia. Behoorlijk schuw zijn ze, niet makkelijk om van dichtbij een plaatje te maken.

Grote zilverreiger (Ardea alba) Wat hebben ze een spierwitte jas aan deze grote reigers. Hoe houden ze die ook zo mooi zuiver moet ik denken. Zo'n witte jas is niet altijd een feest voor de fotograaf. Overbelichting ligt op de loer met als gevolg geen enkele tekening meer in het verenkleed. Hier zijn nog best wat nuances in het wit te zien.

Buizerd (Buteo buteo) Het zullen geen maiskorrels zijn waarnaar ie op zoek is. Maar die korrels zijn wellicht toch de reden van zijn aanwezigheid hier. Want zouden hier niet muizen te vinden zijn die wel geïnteresseerd waren in die korrels?

Buizerd (Buteo buteo) Ikzelf stond in een bos en er stond best wat wind toen deze buizerd recht boven me in een opening tussen de bomen in beeld kwam. Hij leek het zeilen op de wind wel leuk te vinden want hij ging maar nauwelijks vooruit. Je kunt dat zeilen een beetje herkennen aan de vleugelstand. Die is niet geheel gestrekt maar nog iets ingevouwen. Ik schat de spanwijdte hier op ca. 100 cm terwijl die geheel gestrekt wel 120 cm kan zijn.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Een heel leuk vogeltje vind ik de staartmees. Aardig, gezellig, sociaal zijn ze, buiten het broedseizoen bedoel ik dan. Dan zoeken ze elkaar op tot groepjes van wel 20 exemplaren. Ongedurig struinen ze dan met elkaar bomen en struiken af op zoek naar insecten maar als ze er nog zijn ook wel plantenknoppen. Daarbij roepen ze steeds naar elkaar, roepen is een groot woord want de geluidjes zijn maar zacht. Blijft een lid van de groep ergens hangen, dan wordt er gewacht tot de achterblijver weer bij is. Er is wel gezien bij ringonderzoek dat als één lid van een groep gevangen wordt, de rest van de groep wacht tot hij weer losgelaten wordt. Dan pas vervolgen zij hun tocht.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Bij mijn vorige foto behield ik meer ruimte omheen het vogeltje met de bedoeling de foto wat meer sfeer mee te geven. Hier staat de leuke mees meer centraal. De extra lange staart, mooi met witte veren omzoomd, valt natuurlijk op. Ook het kleine snaveltje, geschikt voor zowel insecten als zaadjes. Overigens is het snaveltje wat groter dan lijkt omdat aan de basis wat veertjes het snaveltje afdekken.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Een laatste keer de staartmees en nu precies van opzij in beeld genomen. Zo kun je perfect zien hoe lang de staart in verhouding is. Ik schat de echte lengte van de staart in op 8 cm. Lijfje plus kop is iets kleiner zeg 7 cm.

Heel grote vogels op trek. Toen ik gistermorgen bij de Pannenhoef een frisse neus haalde scheen na lang weer eens het zonnetje, wat een genot, wat een verschil met dat mistroostige donkere weer dat we veel te veel hadden de afgelopen tijd. Ook de putters genoten in de elzen. Maar er was ook een bijzondere trek op gang. Tientallen grote buitenlandse vogels, van over de grote plas, trokken in groepjes naar het oosten. Niet te hopen dat ze nog een klus te klaren krijgen daar in Oekraïne. Indrukwekkend is het, ook wel een beetje spannend.

Heel grote vogels op trek. Toen ik gistermorgen bij de Pannenhoef een frisse neus haalde scheen na lang weer eens het zonnetje, wat een genot, wat een verschil met dat mistroostige donkere weer dat we veel te veel hadden de afgelopen tijd. Ook de putters genoten in de elzen. Maar er was ook een bijzondere trek op gang. Tientallen grote buitenlandse vogels, van over de grote plas, trokken in groepjes naar het oosten. Niet te hopen dat ze nog een klus te klaren krijgen daar in Oekraïne. Indrukwekkend is het, ook wel een beetje spannend.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Het weer was gisteren weer best saai, bewolkt, best een briesje. In de verte zag ik achter een struik deze torenvalk biddend voor een boterham. Frappant hoe de valk de kop stil kan houden geheel gefocused op de grond. Af en toe moest meneer, want het is een mannetje, met blauwgrijze kop en slechts enkele brede zwarte strepen in het staarteinde, met flinke vleugelslagen corrigeren om stil te kunnen blijven hangen. Hier zijn zo de vleugels maximaal gespreid en is mooi de tekening aan de onderzijde van deze volwassen valk te zien.

Veldleeuwerik (Alauda arvensis) Als je nu door het buitengebied rijdt zijn er soms meer vogels aanwezig dan dat je een twee ziet. Zo kunnen er op stoppelvelden of jonge grasvelden groepjes veldleeuweriken naar voedsel zoeken. Die meestal Scandinavische vogels zie ja dan niet maar als ze opvliegen verraden ze zich. Weer geland zijn ze dan met de kijker vaak wel te vinden. Op deze zeker niet spectaculaire foto zijn er in dit wijdse open veld bij goed kijken zeker vijf te zien van een groepje van zeker een twintigtal vogels.

Putter (Carduelis carduelis) Een echte zadeneter is de putter. Zaden van distels, kaardenbol, klit, teunisbloem, paardenbloem maar ook de zaden van veel andere plantensoorten zoals varkensgras, zuring, ganzenvoet, melde, muur, hoornbloem, klaver, kruiskruid, bijvoet etc. staan op het menu. Maar vergeet in de winter de els niet. Die els is dan heel belangrijk voor de putter en soortgenoten.

Putter (Carduelis carduelis) Een echte zadeneter is de putter. Zaden van distels, kaardenbol, klit, teunisbloem, paardenbloem maar ook de zaden van veel andere plantensoorten zoals varkensgras, zuring, ganzenvoet, melde, muur, hoornbloem, klaver, kruiskruid, bijvoet etc. staan op het menu. Maar vergeet in de winter de els niet. Die els is dan heel belangrijk voor de putter en soortgenoten.

Putter (Carduelis carduelis) Is de omgeving gescand en veilig bevonden dan kan er gegeten worden. De zaadjes zijn lastig te bereiken. De putter moet zich in vele bochten wringen.

Putter (Carduelis carduelis) Is de omgeving gescand en veilig bevonden dan kan er gegeten worden. De zaadjes zijn lastig te bereiken. De putter moet zich in vele bochten wringen.

Gaai (Garrulus glandarius) Ik heb de indruk dat er momenteel veel gaaien in ons land zijn. Normaliter zijn ze in oktober het talrijkst. Onze eigen zomervogels zijn standvogels. Om de zoveel jaar komt er een invasie uit Oost-, Midden- of Noord-Europa voor. Ze zijn schuw, hebben je in de regel snel in de gaten. In de winter zie je ze niet vaak alleen, eerder met twee of meer. Zijn ze met elkaar aan het bekvechten dan kunnen ze een soort kuif opzetten.

Gaai (Garrulus glandarius) Ik heb de indruk dat er momenteel veel gaaien in ons land zijn. Normaliter zijn ze in oktober het talrijkst. Onze eigen zomervogels zijn standvogels. Om de zoveel jaar komt er een invasie uit Oost-, Midden- of Noord-Europa voor. Ze zijn schuw, hebben je in de regel snel in de gaten. In de winter zie je ze niet vaak alleen, eerder met twee of meer. Zijn ze met elkaar aan het bekvechten dan kunnen ze een soort kuif opzetten.

Rauwenis Wordt dit zo niet genoemd? Waardeloos voor de een, waardevol voor de ander. In wintertijd zijn de vogels er in ieder geval heel blij mee! Zoals deze pimpel.

Rauwenis Wordt dit zo niet genoemd? Waardeloos voor de een, waardevol voor de ander. In wintertijd zijn de vogels er in ieder geval heel blij mee! Zoals deze pimpel.

Rauwenis Ook vinken houden zich op daar waar zaden te vinden zijn. Zelfs een maiskolf vinden ze interessant. Ze vallen niet op, je ziet ze makkelijk over het hoofd. De vink zelf heeft natuurlijk jou wel snel opgemerkt en houdt je steeds goed in de gaten.

Rauwenis Ook vinken houden zich op daar waar zaden te vinden zijn. Zelfs een maiskolf vinden ze interessant. Ze vallen niet op, je ziet ze makkelijk over het hoofd. De vink zelf heeft natuurlijk jou wel snel opgemerkt en houdt je steeds goed in de gaten.

Rauwenis Ook de koolmees heeft baat bij een zooitje kruiden aangevuld met wat zonnebloemen. Het mooie is er wel af van de zonnebloem maar nog steeds is ze van waarde voor vogels.

Rauwenis Ook de koolmees heeft baat bij een zooitje kruiden aangevuld met wat zonnebloemen. Het mooie is er wel af van de zonnebloem maar nog steeds is ze van waarde voor vogels.

Koolmees (Parus major) Deze keer bewust boven de rauwenis gemikt. Zo ontstaat een veel rustiger beeld. De focus uitsluitend op mees en zonnebloem, geen enkele afleiding hier.

Kramsvogel (Turdus pilaris) Na de oogst van de mais is er op het achtergebleven stoppelveld vaak nog iets eetbaars te vinden. Diverse vogels gaan er op zoektocht. Zo ook kramsvogels die dat normaliter groepsgewijs doen. Veel zie ik er niet hier in Zundert en als ik ze dan eens tegen kom zijn ze helaas erg alert en mag ik niet dichtbij komen.